By
Posted on
Από μικρά μαθαίναμε να δίνουμε τη θέση μας σε άτομα χρήζοντα βοηθείας όπως ηλικιωμένους και εγκύους.
Εχτές στο πρώτο βαγόνι, είδα μια παραχώρηση θέσης που με συγκίνησε. Ένας ηλικιωμένος κύριος (η εξαίρεση στο γενικό κανόνα των αγενών κυρίως των ΜΜΜ) σηκώθηκε από το κάθισμά του για να καθίσει ένας πρόσφυγας. Ο πρόσφυγας αρχικά αρνήθηκε την παραχώρηση, αλλά ο ηλικιωμένος επέμεινε λέγοντας «κάτσε νεαρέ μου. Εγώ κάθομαι όλη μέρα, ενώ εσύ φαίνεσαι κουρασμένος». Ένα ειλικρινές χαμόγελο συνόδευε τη φράση του.
(Μπορεί να κουβαλάς στερεότυπες απόψεις, αλλά με κάτι τέτοια στιγμιότυπα καταλαβαίνεις, πόσο όμορφο να είναι να σε εκπλήσσουν οι άνθρωποι γύρω σου)