By
Posted on
Στο πρώτο βαγόνι συναντάμε καθημερινά επαίτες. Εχτές ένας από αυτούς ξεκίνησε το δραματικό του μονόλογο «Βοηθείστε με, είμαι άνεργος καρκινοπαθής με γιο ανάπηρο και τυφλό. Δεν μπορώ να του πάρω ένα καρβέλι ψωμί και ένα κουτί γάλα. Βοηθήστε με από το υστέρημά σας.» Στην επόμενη στάση ο επαίτης πριν κατέβει, συμπλήρωσε το μονόλογο του «Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε από το υστέρημα σας, εμένα και τον άρρωστο γιο μου». Οι συνεπιβάτες ξεκαρδίστηκαν.
