Είναι γεγονός πως στα λεωφορεία και τα τρένα συναντάς τουλάχιστον έναν γνωστό σου την ημέρα. Ακόμα κι αν είσαι από εκείνους που θέλουν ένα ήσυχο ταξιδι με τα ΜΜΜ (Μέσα Μοιραίας Μάζωξης), δεν μπορείς ν΄αποφύγεις το κοινωνικό πεπρωμένο σου. Σίγουρα δε θες να συναντήσεις κάποιον όταν είσαι άνεργος ή πρόσφατα χωρισμένος.
Κι ο χρυσός κανόνας της γκαντεμιάς θα σε ρίξει φυσικά σε συμμαθήτρια που έχεις καιρό να δεις. Χαίρεστε αμφότεροι για την μοιραία συνάντηση. Αυτή λάμπει ολόκληρη που έχει μια σταθερή ουσιαστική σχέση. Στα πόδια της κάθεται η φουσκωμένη διπλωματική της. «Πουτάνα», σκέφτεσαι και χαμογελάς. Εσύ; Πρόσφατα άνεργος. Σταθερά χωρίς σχέση. Προσδιορισμένα αποτυχημένος.
«Να κανουμε reunion», προτείνει, «ένα τώρα κι ένα σε 30 χρόνια». Γυρίζεις, χαμογελάς και δέχεσαι. «Θα έρθω απευθείας στο reunion των 30 χρόνων. Τώρα θέλω ν΄ακούσω μουσική. Μην το πάρεις προσωπικά. Απλά άφησα ένα τραγούδι στη μέση και δεν είναι σωστό». Βαζεις μουσική κι αυτή ειναι ήδη στο τηλεφωνο. «Αγαπουλίνι;»
