Το καλοκαίρι ζέχνει, ο χειμώνας δεν πάει πίσω, αν είσαι επιβάτης τις πολυσύχναστες ώρες.
Προφανώς το να «ταξιδεύεις» με τα ΜΜΜ, δεν έχει τις ίδιες ανέσεις που έχει το να έχεις το δικό σου αμάξι ή να πάρεις ταξί, αλλά μερικές φορές η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο. Προχτές το βράδυ, λίγα δευτερόλεπτα αφότου καθίσαμε στις θέσεις μας, μια ανυπόφορη μπόχα έφτασε στα ρουθούνια μας. Κάποιες κοπέλες έκρυψαν το πρόσωπό τους με τα φρεσκολουσμένα τους μαλλιά, άλλες έβγαλαν υγρά μαντηλάκια και τα μοίρασαν στους συνεπιβάτες τους, κάποια αγόρια αποβιβάστηκαν στην επόμενη στάση. Όλα τα παράθυρα ήταν τέρμα ανοιχτά, μα η μπόχα δεν υποχωρούσε. Η προέλευση της μπόχας ήταν ένας συνεπιβάτης που γυρνούσε από την εργασία του και παρέπεμπε σε βιολογικές απεκκρίσεις. Πολλοί επιβάτες μεταξύ σοβαρού κι αστείου ζητούσαν σαν μυρωδάτο συνεπιβάτη ν’ αποβιβαστεί για να μην λιποθυμήσουν. Με τις μάσκες οξυγόνου/υγρά μαντηλάκια, καταφέραμε να φτάσουμε σπίτια μας, ενώ σημειώθηκε και μια απώλεια όσφρησης σε μια 19χρονη φοιτήτρια Φιλοσοφικής.
