By
Posted on
Μην το αρνείστε. Έχετε όλοι γίνει μάρτυρες ή ακόμα χειρότερα, έχετε εκφέρει αυτή τη φράση. Σήμερα, έτρεχα να μπω στο λεωφορείο. Πάω να κάτσω, κι έρχεται μία ηλικιωμένη μπροστά μου. Με κοιτάζει με «συμπαθητικό ύφος», «Τι θέλετε;» «Να κάτσω» «Καθίστε» (δείχνει την απέναντι άδεια θέση) «Ζαλίζομαι ανάποδα» «Ε άμα ζαλίζεστε…»
(Από μέσα μου, άμα ζαλίζεστε ανάποδα, να μείνετε όρθια. Εγώ δεν αλλάζω θέση. Τι θα πάθατε δηλαδή; Εμετούλι θα κάνετε; Μην σου πω τίποτα βραδιάτικα. 8 ώρες ορθοστασία στη δουλειά. Ούτε να σε βρίσω δεν έχω όρεξη).
Κι ευγενικά παραχώρησα την θέση με κατεύθυνση προς τα μπρος.
