Οι περισσότεροι από εμάς πάνω-κάτω ξέρουμε καλά να διακρίνουμε ποιος σταθμός είναι σε ποια γραμμή του μετρό κυκλοφορώντας καθημερινά στην Αθήνα.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο όταν κανονίζεις με τους φίλους σου, ξαφνικά παθαίνεις μια χωροταξική αμνησία. Θες να πας Συγγρού και λες, πάω στο Μοναστηράκι να πάρω το μετρό για να μην αλλάζω συρμούς (στο Μοναστηράκι υπάρχουν και η μπλε και η πράσινη γραμμή, αλλά η στάση Συγγρού είναι στην κόκκινη #damn). Το Σάββατο κανονίζαμε με μια συμφοιτήτρια να γυρίσουμε μαζί από τις δουλειές μας και ορίσαμε να πάρουμε τον ίδιο συρμό από διαφορετικό σταθμό. Υπολογίσαμε λάθος το χρόνο αναμονής, το πρώτο βαγόνι (γιατί γίνεται να μπερδέψεις ακόμα και το πρώτο βαγόνι τελικά), το σημείο συνάντησης και καταλήξαμε να πάρουμε 2 διαφορετικά τρένα, για να κάνουμε τελικά μαζί τη διαδρομή. (Δε βαριέσαι! Χάσαμε 20’ αλλά τελικά πάντα συναντιέσαι με αυτόν που θέλεις να συναντηθείς στη ζούγκλα που λέγεται «Αθήνα».)
