By
Posted on
Σ΄ένα κατάμεστο πρώτο βαγόνι, ένας μπόμπιρας ευχαριστιέται το καθρέφτισμα του στο γρατζουνισμένο τζάμι του παραθύρου.
Κάνει να σκαρφαλώσει στο κάθισμα με τα παπούτσια του και η μαμά του τον μαλώνει: «Δεν πατάμε στο κάθισμα με τα παπούτσια, για να μην λερωθεί. Πολλοί άνθρωποι θα κάτσουν σε αυτό όταν φτάσουμε στη βόλτα μας εμείς». Το παιδί επιμένει μέχρι που δέχεται ένα μικρό χτύπημα και συμμορφώνεται. Συνεχίζει να τρώει το σοκολατένιο του donut και να λερώνεται στο πρόσωπο. Κοιτάζει τους λεκέδες του στον καθρεφτισμένο εαυτό του και γελάει ώσπου η μαμά του τον σκουπίζει μ΄ένα μαντήλι.
(Πόσο υπέροχα θα ήταν αυτά τα «καθαρά και τακτικά» σφαλιαρίσματα προς όλους τους απρόσεχτους συνεπιβάτες μας.)
