Κατ΄εξαίρεση, αυτή η ιστορία δεν καταγράφηκε στο τρένο ή το λεωφορείο, αλλά κατά τη διάρκεια μιας πτήσης. Δύο κυρίες ανταλλάσουν καθίσματα, καθώς η μια δε θέλει το παράθυρο (υψοφοβική).
-Δεν το μπορώ το παράθυρο, να βλέπω κάτω. Απαπαπα!
-Δεν βλέπετε και τίποτα να φοβάστε. Σύννεφα μόνο, αλλά σήμερα θα έχει καθαρό ουρανό.
-Μακάρι! Αφήστε με! Βλέπω και εκείνη την σειρά με τ’΄ατυχήματα με τα αεροπλάνα και φοβάμαι.
-Γιατί το βλέπετε καλέ; Σας προκαλεί τρόμο.
-Ε γι΄αυτό το βλέπω!
-Πάντως πιο πιθανό είναι να συμβεί αυτοκινητιστικό δυστύχημα, παρά αεροπορικό.
-Το έχω ακουστά. Αλλά σκέφτομαι πως αν σε τρακάρει αμάξι, μπορεί και να ζήσεις, έστω σακάτης, ενώ με αεροπλάνο πας μια κι έξω.
-Μέχρι να το καταλάβετε, θα έχουμε φτάσει ήδη.
-Η καρδιά μου να φτάσει κι όλα θα πάνε καλά.
-Πάντως μην ανησυχήσετε, αν πέσουμε, θα πεθάνουμε.
-Τώρα για καλό μου το λέτε;
-Ήθελα να ευθυμήσουμε.
-Ας αλλάξουμε συζήτηση. Τι δουλειά έχετε στη Θεσσαλονίκη;
