Η Lady Gaga, μετά από καιρό απουσίας δισκογραφικά πάντα μιλώντας, επανήλθε με την Joanne. Ένα άλμπουμ που πήρε το όνομά του από την θεία της που πέθανε στα 19 της και με ένα εξώφυλλο που σε τίποτα δεν θύμιζε την Gaga του Bad Romance. Είναι minimal, με την ίδια να κοιτά στο άπειρο και να φορά ένα μεγάλο ροζ καπέλο. Ένα εξώφυλλο που από την στιγμή που κυκλοφόρησε μας έκανε να καταλάβουμε ότι θα γνωρίσουμε μια νέα, μουσική πλευρά της Lady και δεν πέσαμε καθόλου έξω.
Τα δύο πρώτα singles του δίσκου που άκουγαν στο όνομα «Perfect Illusion» και «Million Reasons» ήρθαν να μας επιβεβαιώσουν ότι η Gaga αυτή τη φορά χάθηκε στον κόσμο του 90΄s soft rock. Ένα δυναμικό κομμάτι με έντονη κιθάρα, από τον Kevin Parker των Tame Impala, μεταξύ άλλων, αλλά και ένα αρκετά generic κομμάτι, αντίστοιχα, που δυστυχώς η Gaga δεν ακούγεται τόσο ο εαυτός της, σιγούρεψαν αυτό που υποπτευόμασταν. Η Gaga δεν συνεχίζει να είναι η jazz diva που μας σύστησε από το ντουέτα της με τον Bennet, ενώ μετά το «φιάσκο» του Artpop δύσκολα θα επιστρέψει στην πομπώδη persona που καθόρισε τη μουσική βιομηχανία με τον electro-pop ήχο της. Άλλωστε σίγουρα είναι καλύτερο να τρως μπριζόλες, παρά να τις φοράς.
Ακούγοντας τον δίσκο περνάς αναμφίβολα καλά και αυτό από μόνο του είναι ενθαρρυντικό. Ένας δίσκος με αρκετά μεγάλη συνοχή, με κύριο παραγωγό τον Mark Ronson και συμμετοχή καλλιτεχνών όπως του Beck, της Florence Welch, του Josh Homme των Queens of the Stone Age. Ξεκινώντας με το «Diamond Heart», ακούς τη φωνή της Gaga να ξεδιπλώνεται και ύστερα αναλαμβάνει να σε ξεσηκώσει στο «A-Yo» βγαλμένο από τη Motown του Ντιτρόιτ. Σε ανεβαστικούς ρυθμούς κινείται και το «Dancing in Circle», που αν και ντουέτο με τον Beck, στην πραγματικότητα εκείνος αχνοφαίνεται ακουστικά σε αυτό το reggae εμπνευσμένο κομμάτι.
Μετά, ακούς τα singles και χαίρεσαι με γνώριμους ήχους μέχρι να οδηγηθείς στο highlight του δίσκου. Το «Sinners Prayer» είναι ένα σχεδόν country κομμάτι βουτηγμένο σε συναισθήματα και με μια Gaga να έχει μια βραχνάδα στη ομολογουμένως χαρακτηριστική φωνή της καθώς τραγουδά «I can carry you, but not your ghosts». Στα δυνατά σημεία του δίσκου είναι και το «Hey Girl» που μας δίνει τη δυνατότητα να ακούσουμε τις καταπληκτικές φωνές των Gaga και Florence μαζί. Ένα κομμάτι που στις ερχόμενες σεζόν του The Voice σίγουρα θα τραγουδηθεί στα battles.
Το Joanne είναι από τους δίσκους που δεν θα μετανιώσεις που αγόρασες. Αν θες να ακούσεις την Gaga του Bad Romance και το Born this Way θα πρέπει να ανατρέξεις σε εκείνα τα κομμάτια, καθώς εδώ δεν θα τη βρεις πουθενά. Το Joanne είναι μια safe, σωστή επιλογή για την παράτολμη Lady και μια υπενθύμιση για όλους εμάς ότι είναι από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες της γενιάς και του είδους της, όποιο και αν είναι αυτό.
