Προειδοποίηση: Το παρόν άρθρο αποτελεί ένα σταθμό στη ζωή μου, καθώς μέσα από αυτό θα ήθελα να περιγράψω την αγανάκτησή μου και να ξεσπάσω επιτέλους δημοσίως για το δράμα που περνάμε εμείς που σε γενικές γραμμές αγαπάμε λίγο περισσότερο τον καφέ. Σε περίπτωση που δεν ανήκεις στην ίδια κατηγορία να ξέρεις πως παρακάτω σε κράζω! Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση.
Θα ήθελα να δώσω, λοιπόν, ορισμένες απαντήσεις στα πιο συχνά σχόλια που ακούω όταν πίνω καφέ.
Πάλι καφέ θα πιείς; Έχεις πιεί ήδη 3!
Άκου να δεις υπάρχουν πολλά πράγματα που σκέφτομαι όταν θα μου πεις αυτές τις λέξεις και θα στα πω εν τάχει. Αρχικά, δεν θυμάμαι να σε ρώτησε και κανείς, οπότε το πικρόχολο σχόλιό σου θα διαγραφεί από τα πρακτικά. Έπειτα το γεγονός ότι είσαι μαζί μου την ώρα που χρειάζομαι και τον 4ο καφέ σημαίνει πως έχεις ένα μέρος ευθύνης, αφού πέρα των άλλων τον χρειάζομαι για να ανεχτώ εσένα και τις κοτσάνες σου!
Καφέ; Τέτοια ώρα;
Πεθερά δεν είχαμε και πεθερά αποκτήσαμε! Αυτό έχω να πω εγώ. Για να σου δώσω να καταλάβεις ο καφές για μένα δεν είναι ότι για τους κανονικούς ανθρώπους. Ναι, με βοηθάει να μείνω ξύπνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να κοιμηθώ αν θέλω! Είναι κάτι σαν επιλογή. Άλλες φορές πίνω καφέ απλά γιατί μ ’αρέσει η γεύση και άλλες για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου.
Πώς το πίνεις αυτό το πράγμα;
Συνήθως, το σχόλιο αυτό απευθύνεται σε όσους πίνουν τον καφέ τους σκέτο. Αχ θεέ μου! Από πού να το πιάσεις τώρα αυτό. Λοιπόν, προσπαθώ εδώ και κάτι χρόνια να κάνω ένα καλό στον εαυτό μου και αυτό είναι να μην βάζω ζάχαρη στον καφέ μου και έρχεσαι εσύ να μου γκρεμίσεις το όνειρο; Πώς τολμάς αρχικά; Και έπειτα θα το ξαναπώ, ποιος σε ρώτησε;
Σημείωση: Το καταλαβαίνω πως ώρες ώρες γίνομαι κακός άνθρωπος και πως δεν γλιτώνω την κόλαση, αλλά δεν μπορώ βρε παιδί μου να μην σε σκοτώσω, τουλάχιστον στο μυαλό μου, 9 η ώρα το πρωί που σε ακούω να κάνεις κριτική στον καφέ μου, που στη τελική αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι μπροστά σου αυτή τη στιγμή! Αντί να τον ευχαριστείς, τον χλευάζεις κιόλας. Ήμαρτον, δηλαδή!
Δεν σου φτάνουν τα νεύρα που έχεις; Θα πιείς και καφέ;
Τα νεύρα μου δεν οφείλονται στον καφέ να ξέρεις! Τα νεύρα μου οφείλονται στο γεγονός πως περιτριγυρίζομαι από άτομα που με κάποιο μαγικό και ευφυή τρόπο καταφέρνουν να μου τα σπάνε χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο. Αν δεν είχα τον καφέ ίσως και να ήμουν στη φυλακή αυτή τη στιγμή και εσύ να μην μπορούσες να διαβάζεις αυτό το άρθρο (για όσους με κατάλαβαν).
Για εσάς λοιπόν, που ταυτιστήκατε με το άρθρο μια συμβουλή έχω να σας δώσω. Όταν κάποιος θα σας την πει για το πόσο καφέ θα πιείτε και πότε, συνεχίστε να πίνετε χωρίς να δίνετε καμία σημασία! Η αδιαφορία είναι η καλύτερη λύση.
