Το να είσαι νέος στην Ελλάδα της κρίσης είναι πολύ δύσκολο. Τι θα σπουδάσω, πώς θα σπουδάσω και αν σπουδάσω θα βρω δουλειά; Και τι γίνεται με αυτούς που δεν θέλουν να ασχοληθούν με επιστήμες και βιβλία και θέλουν να ξεκινήσουν κάτι δικό τους; Υπάρχουν ευκαιρίες στην χώρα μας ή η μόνη μας λύση είναι το εξωτερικό;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Τι ρόλο έχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα σε όλα αυτά;
Όλοι ξέρουμε ότι δεν παρέχεται και η καλύτερη εκπαίδευση στον κόσμο. Αυτό γίνεται, γιατί το σύστημα παιδείας είναι προσανατολισμένο στην απόκτηση πολλών γνώσεων και πληροφοριών, χωρίς την ανάπτυξη ταλέντων, δεξιοτήτων και μιας καλής προσωπικότητας των μαθητών! Το σύστημα παιδείας από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο προβάλει την στεγνή ανακύκλωση πληροφοριών και γνώσεων, που τελικά δεν χρησιμεύουν σε τίποτα στην καθημερινή ζωή μας, αλλά και δεν συμβάλλουν στον επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων.
Και κάπου εκεί έρχεσαι εσύ, να πάρεις μια απόφαση ζωής, της ζωής ΣΟΥ! Η πρώτη σου σκέψη είναι να απευθυνθείς στο κράτος για την βοήθεια που σου οφείλει σαν πολίτης του, είτε αυτό είναι για την εύρεση εργασίας, είτε στην εξειδίκευση, είτε στην πραγματοποίηση μιας επιχειρηματικής σου ιδέας.
Οι περισσότερες πόρτες είναι κλειστές. Οι δημόσιες υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες για όλα αυτά υπολειτουργούν, πάρα τις χρηματοδοτήσεις που δέχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν σε όλες τις χώρες το πανεπιστήμιο που σπούδασες είναι υποχρεωμένο να σου βρει την πρώτη σου δουλειά, στην ελληνική πραγματικότητα πρέπει να έχεις μπάρμπα από την Κορώνη.
Σε γενικές γραμμές, το κράτος δεν είναι πουθενά πέρα από ελάχιστες κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες βασίζονται στην εργατικότητα των υπαλλήλων τους και μόνο με ελάχιστες πλέον παροχές και Μ.Κ.Ο., οι οποίες βοηθούνε εθελοντικά μέσα από το έργο τους.
Σε δεύτερη φάση, βρίσκεσαι μόνος σου εσύ και ο πόνος σου! Και ξανασκέφτεσαι το ενδεχόμενο να υπάρχουν ευκαιρίες και αν ναι, ις εκμεταλλευόμαστε σωστά;
Φυσικά και υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς δεν τις βλέπουμε και τελικά δεν τις αξιοποιούμε σωστά. Τις ευκαιρίες τις δημιουργούμε αναπτύσσοντας τον χαρακτήρα μας και την κοινωνική μας παιδεία, παράλληλα με τις γνώσεις πάνω στο αντικέιμενο που μας ενδιαφέρει, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι οι επιχειρήσεις είναι ομάδες ανθρώπων που το μόνο που τους διαφοροποιεί είναι η θέση τους! Η κοινωνικής μας νοημοσύνη ίσως είναι αυτή που θα μας ξεχωρίσει.
Και με τις θέσεις εργασίας; Ναι, ίσως να μην υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην αγορά εργασίας, αλλά αέχεις σκέφτεί να δημιουργήσεις εσύ τη θέση εργασίας σου;
Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ. Δεν χάνεις τίποτα αν δοκιμάσεις να στείλεις βιογραφικά στις εταιρίες που θα ήθελες να δουλέψεις. Πήγαινε σε events, οργανώσου! Βρες άτομα να συνεργαστείς και να δημιουργήσετε κάτι δικό σας, οι μεγαλύτεροι κολοσσοί κάπως έτσι ξεκίνησαν! Κάνε αυτό που σου αρέσει και μέσα από εκεί θα βρεις τον τρόπο να πετύχεις!
Τέλος, μπορεί η λύση της αναζήτησης καλύτερου βιοτικού επιπέδου στο εξωτερικό είναι απλά μια ψευδαίσθηση; Είμαι σίγουρη ότι ευκαιρίες υπάρχουν και εδώ αρκεί να θέλεις πραγματικά να τις δεις. Άλλωστε, η κρίση είναι παγκόσμια και αργά η γρήγορα θα αντιμετωπίσουμε παντού τα ίδια. Γι΄αυτό, άλλαξτε εσείς τις συνθήκες, όχι αυτές εσάς…
