Όλοι έχουμε στη ζωή μας πρόσωπα αγαπημένα, έμπιστα, πρόσωπα δικά μας που μπορούν να μας προσφέρουν ανά πάσα στιγμή δύναμη. Αυτά τα πρόσωπα που αποτελούν πηγές χαράς και γέλιου, περιγράφονται με την λέξη κολλητός. Εγώ όμως θα χρησιμοποιήσω μια άλλη φράση, πιο αρμόδια, για αυτό και θα τους χαρακτηρίσω ως καρδιακούς φίλους. Η φράση «καρδιακός φίλος» κρύβει μέσα της τεράστιο βάρος και σημασία, τόσο για την ξεστομίσεις, μα κυρίως για να την εννοείς.
Αυτό που έχει καταφέρει να εισχωρήσει στην καρδιά, δεν φεύγει ποτέ και με τίποτα. Ακριβώς γι΄αυτό η φράση αυτή κρύβει μέσα της μεγαλύτερη σημασία από όση προσφέρουν άλλες παρόμοιες φράσεις. Καρδιακός φιλος λοιπόν είναι αυτός που έχεις μεγαλώσει μαζί του και όχι απαραίτητα ηλικιακά. Έχεις ζήσει μαζί του τόσες καταστάσεις, τόσες περιπέτειες, που κατάφερες και μεγάλωσες δίπλα σε έναν άνθρωπο, ωρίμασες μαζί του. Κάθε στιγμή είναι συνδεδεμένη με τη σκέψη του, το οτιδήποτε που συμβαίνει σε ωθεί σε μία ενστικτώδη επιθυμία να το μοιραστείς απευθείας μαζί του. Μέσα στην φιλία άλλωστε κυριαρχεί η αγάπη, είναι το βασικότερο συστατικό. Το να αγαπάς έναν άνθρωπο για αυτό που είναι, γι΄αυτό που δείχνει και συγχρόνως για αυτό που κρύβει, είναι δύσκολη υπόθεση.
Αυτός ο άνθρωπος έχει τεράστια δύναμη, η οποία σε ωθεί ένα βήμα πιο κοντά στη ψυχική κάθαρση, καθώς μόλις όλα αυτά που σε βαραίνουν και σε πληγώνουν ειπωθούν, αυτός ο ξεχωριστός φίλος θα καταφέρει να αφαιρέσει το βάρος και να επουλώσει τις πληγές. Είναι προικισμένος με αυτή την ικανότητα, με την ικανότητα να βλέπει λογικά όταν εμείς δεν μπορούμε, να μας κάνει να γελάμε όταν θέλουμε να κλάψουμε, να μας φανερώνει όλα τα θετικά εκει που εμείς βλέπουμε μόνο σκοτάδι. Η συζήτηση μαζί του εν ολίγοις είναι αναζωογονητική.
Ανέκαθεν οι άνθρωποι αυτοί ήταν λίγοι και λίγοι θα είναι σε αυτό το πέρασμα που ονομάζεται ζωή, γιατί δεν μπορούν όλες οι ψυχές να ταιριάξουν, μπορούν βέβαια να συνυπάρχουν αλλά όχι να αλληλοσυμπληρώνονται, να είναι η μία κομμάτι της άλλης.
