Η μουσική είναι πια σημαντικό στοιχείο της καθημερινότητάς μας. Είναι η καθημερινότητά μας. Είναι η ίδια μας οι ζωή. Ήδη από την προσχολική ηλικία, τα παιδιά στο νηπιαγωγείο μαθαίνουν να τραγουδούν και μέσω του τραγουδιού κοινωνικοποιούνται. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μεγαλύτερων τάξεων, όπως Γυμνασίου ή Λυκείου, αλλά και για μας τους φοιτητές.
Καθημερινά συναντώ στον δρόμο, στο μετρό, στο λεωφορείο, στο τρέξιμο νέα παιδιά με ακουστικά στα αυτιά. Πολλά από τα παιδιά αυτά συνειδητοποιώ ότι διαβάζουν κάποιο βιβλίο (πανεπιστημιακό ή μη) μετά μουσικής. Αυτή η συνήθεια ομολογώ ότι με έκανε να απορώ από τα σχολικά μου χρόνια μιας κι αρκετοί από τους συμμαθητές μου διάβαζαν με μουσική, ανάμεσα σε αυτούς κι ο κολλητός μου φίλος. Κάποια μέρα, λοιπόν, τον ρώτησα «Mα καλά πώς μπορείς να διαβάζεις ακούγοντας μουσική;» και εκείνος μου απάντησε «Η μουσική με χαλαρώνει και με βοηθά να συγκεντρώνομαι».
Προσωπικά, ακούω πολύ μουσική, αλλά ποτέ δεν μπορώ να την συνδυάσω με το διάβασμα, διότι αποσυντονίζομαι. Δεν σου κρύβω ότι πάντα με εντυπωσίαζαν οι άνθρωποι που τα κατάφερναν σε αυτό το «δύσκολο εγχείρημα» Διάβασμα + Μουσική.
Η απάντηση στο πώς επιδρά η μουσική στον εγκέφαλο των μαθητών και γενικά των νέων ανθρώπων ήρθε από τον χώρο της ψυχολογίας και την Ένωση Αμερικανών Ψυχολόγων. Συγκεκριμένα, εμπνευστής της έρευνας ήταν η δρ.Nina Kraus από το Πανεπιστήμιο Northwestern. Εξέτασε την επίδραση της μουσικής σε μαθητές από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα. Η έρευνα, έλαβε χώρα σε ένα Γυμνάσιο του Σικάγο. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα παρακολουθούσε ένα σχολικό πρόγραμμα αρκετά περιοριστικό, δίχως μουσική εκπαίδευση, ενώ η δεύτερη ομάδα παρακολουθούσε σχολικό πρόγραμμα ,επικεντρωμένο στην μουσική αγωγή.
Tο συμπέρασμα;
Τα παιδιά της δεύτερης ομάδας παρουσίασαν βελτιωμένες γνωστικές λειτουργίες κατά την διάρκεια της έρευνας αλλά και μετά την λήξη της. Η Kraus κι οι συνεργάτες της κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι η γνώση της μουσικής (π. χ. γνώση κάποιου μουσικού οργάνου ) ακονίζει τον εγκέφαλο. Η μουσική παιδεία, δηλαδή βελτιώνει την σύνδεση ανάμεσα στους ήχους και το νόημα .Έτσι, ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται ευκολότερα στην γλώσσα και τους ήχους.
Ωφελεί, όμως το να ακούει κανείς μουσική την ώρα που διαβάζει;
Σύμφωνα με έρευνες , ναι, πράγματι η μουσική μπορεί να βοηθήσει την μελέτη. Έχει διαπιστωθεί ότι είδη μουσικής, όπως είναι η κλασσική μουσική (Σονάτες, Συμφωνίες Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν,Pachebel), η new age μουσική (Secret Garden , Kobialka), η jazz, αλλά κι η μουσική από soundtracks χαλαρώνουν όσους μελετούν. Ο λόγος που προτείνονται αυτά τα είδη ως κατάλληλα για συγκέντρωση είναι απλός. Δεν περιέχουν στίχους, διότι είναι ορχηστρικά. Οι στίχοι απαιτούν σκέψη, εμβάθυνση, προκαλούν διάσπαση προσοχής, διεγείρουν τον συναισθηματικό κόσμο του αναγνώστη, ενώ αυτό που χρειάζεται κανείς όταν μελετά είναι συγκέντρωση κι ηρεμία.
Θέλω, επίσης, να αναφέρω μία από τις σημαντικότερες εφαρμογές της μουσικής. Αναφέρομαι στην μουσικοθεραπεία, ένα κλάδο αποτελούμενο από ειδικούς ψυχικής υγείας με στόχο τις γνωστικές, κοινωνικές, συναισθηματικές ανάγκες ατόμων, τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα μαθησιακών δυσκολιών, ψυχικών διαταραχών, νευρολογικών παθήσεων, αλλά και χρόνιων. Πρόκειται για ένα επάγγελμα το οποίο δεν είναι ακόμη αναγνωρισμένο στην Eλλάδα και δείχνει την δύναμη της μουσικής, η οποία οδηγεί στην έκφραση ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν αλλιώς.
Τώρα εάν εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο καταφέρνεις να συγκεντρώνεσαι ακούγοντας άλλα είδη μουσικής με στίχους, τι να πω, γούστα είναι αυτά! Ένα είναι βέβαιο: ότι η μουσική αλλάζει τον άνθρωπο και πάντα προς το καλύτερο. Αρκεί να αφεθούμε στον μαγικό της κόσμο. Αρκεί να αφεθείς κι εσύ!
Γράφει η Αλεξάνδρα Μάκου
