Δεν είμαι αμερόληπτος εγώ. Δεν θα σου αναλύσω τα θετικά και των δύο και ύστερα θα σε αφήσω να σκεφτείς τι προτιμάς. Δεν με ενδιαφέρει τι θα πεις για την ακρίβεια. Τα live versions των τραγουδιών είναι σαφώς καλύτερα! Δεν συμφωνείς; End of story τότε. Φύγε από εδώ. Μπες σε ένα προτεινόμενο άρθρο ή κλείσε την καρτέλα ή κλείσε το παράθυρο ή κλείσε το pc.
Τώρα που μείναμε εμείς οι λογικοί, εμείς που έχουμε γούστο, μπορούμε να συζητήσουμε. Οι ηχογραφήσεις των live είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί σαν ανθρωπότητα! Διότι στις συναυλίες ο καλλιτέχνης δίνει όλο το «είναι» του. Στην αλληλεπίδραση του με τον κόσμο μπορείς να ακούσεις τη χαρά του για αυτό που κάνει. Διότι σε κάθε νότα, σε κάθε παύση του, για να πάρει μια βαθιά ανάσα και να συνεχίσει, μπορείς να ακούσεις αυτά που νιώθει όταν τραγουδά το συγκεκριμένο τραγούδι.
Διότι αν το τραγούδι από μόνο του σε κάνει να θέλεις μια φορά να χορέψεις, τότε σε μια live εκτέλεσή του το πιο πιθανό είναι να βιάζεις το replay button όσο στροβιλίζεσαι μοναχός στο δωμάτιο. Αν από την άλλη είναι ένα άκρως καταθλιπτικό άσμα που σου θυμίζει μια παλιά σχέση ή μια περασμένη δυσάρεστη κατάσταση που βρέθηκες, τότε αν κάνεις το λάθος και το ακούσεις σε μια live version του το πιο πιθανό θα είναι να ψάχνεις τις ξύστρες που είχες στο δημοτικό για να χρησιμοποιήσεις τα ξυραφάκια.
Το καλύτερο όμως δεν στο έχω πει. Το καλύτερο είναι το κοινό. Η τσιρίδα που ακούγεται κάπου κάπου και μετά ακούς χειροκροτήματα. Είναι αυτό το «δικό σας» που λέει ο τραγουδιστής και εσύ, παρόλο που το ακούς από το cd μεσά στο αυτοκίνητο καθώς πας στη δουλειά, σιγοτραγουδάς τους στίχους μαζί με τους άλλους παρευρισκόμενους. Άσχετα που εσύ δεν είσαι εκεί. Το καλύτερο είναι το κοινό, που σε βοηθάει να κλείσεις τα μάτια και να γίνεις μέρος αυτής της συναυλίας. Η δυνατότητα που σου δίνει να φανταστείς πως έχει πολλή ζέστη και εσύ με ένα t-shirt και με μια παγωμένη μπύρα, με όλη σου τη δύναμη φωνάζεις του στίχους για να ακουστείς πιο δυνατά από τον ίδιο τον τραγουδιστή.
Μια φίλη κάποτε είχε πει ότι μια συναυλία είναι πάντα μια καλή ιδέα. Επομένως, αν δεν μπορείς εσύ να πας στη συναυλία, γιατί να μην φέρεις τη συναυλία σε εσένα;
Muse for Life
Μάρτιος 26, 2016 at 3:29 μμ
Αχ όταν τα ‘λεγα εγώ με κοροϊδεύανε όλοι και με λέγανε πωρωμένο! :p