Πριν λίγες μέρες έγινε η ψήφιση του νόμου για την αλλαγή ταυτότητας του φύλου. Καλό θα ήταν να μάθουμε τι ισχύει σε αυτόν τον νόμο, πρωτού συνεχίσουμε. Με αυτόν τον νόμο γίνεται πλέον δυνατόν από το άτομο να αλλάξει το φύλο του σε όλα τα δημόσια έγγραφα, χωρίς να έχει προηγηθεί χειρουργείο αλλαγής φύλου. Η δυνατότητα αυτή δίνεται για δυο μόνο φορές και σε περίπτωση που κάποιος ανήλικος το επιθυμήσει, πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως αυτές έχουν ρυθμιστεί από τον υπάρχοντα πλέον νόμο.
Συγκεκριμένα και για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, ο ανήλικος ο οποίος βρίσκεται στο 15 έτος της ηλικίας του προκειμένου να προβεί σε αυτήν την ενέργεια, πρέπει να φέρει την θετική γνωμάτευση διεπιστημονικής Επιτροπής στην οποία μετέχουν: παιδοψυχίατρος, ψυχίατρος, ενδοκρινολόγος, παιδοχειρουργός, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, καθώς και παιδίατρος, ενώ άπαντες να είναι εξειδικευμένοι στο θέμα. Για να πληροφορηθείτε περισσότερο για το ζήτημα πατήστε εδώ.
Ζούμε σε μια εποχή όπου τα διάφορα προαιώνια και μεσαιωνικά ταμπού αρχίζουν να καταρρίπτονται με τάχιστους ρυθμούς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως οι στερεοτυπικές αντιλήψεις πέφτουν με την ίδια ταχύτητα. Ζούμε σε μια εποχή όπου η τεχνολογία εξελίσσεται και βρίσκεται πλέον σε θέση να προσφέρει κούκλες-ρομπότ που ικανοποιούν σεξουαλικές επιθυμίες, κούκλες-ρομπότ με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, με υφή που μοιάζει ανθρώπινη, με μια μιμητική ανθρώπινη φωνή, με λογισμικό που αντιδράει στο άγγιγμα και διάφορα προγράμματα που καθιστούν την κούκλα-ρομπότ ικανή να προσφέρει μια υποτυπώδη συνομιλία ή την μίμηση της σεξουαλικής πράξης. Ζούμε σε μια εποχή που ενώ δεν θα μας ξενίζει η εικόνα της κούκλας-ρομπότ, θα ξενίζει η εικόνα ενός ζευγαριού που είναι το ίδιο φύλο και περπατάει πιασμένο από το χέρι ή ανταλλάσει τρυφερά βλέμματα, ακόμα και τρυφερά φιλιά όπως είθισται να κάνουν οι straight.
Ζούμε σε έναν κόσμο δομημένο έτσι, ώστε να δέχεται μόνο ένα είδος σχέσης, ενώ στην ουσία υπάρχουν πολλά παραπάνω. Τα πράγματα στις διαπροσωπικές σχέσεις από εκεί που για έναν straight είναι απλά, για έναν ο οποίος ανήκει στην LGBT κοινότητα γίνονται πιο δύσκολα. Ακόμα πιο δύσκολα δε για τους Transgenders, οι οποίοι όχι μόνο έχουν να αντιμετωπίσουν θέματα νομικής φύσεως, αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν και την αδιακρισία και την περιθωριοποίηση που υπόκεινται από την στιγμή που αποφασίζουν να υιοθετήσουν το φύλο που νιώθουν πως είναι και όχι το βιολογικό τους.
Εξαιτίας αυτού, είναι δύσκολο να υπάρξουν σε σχέση. Aν επιλέξουν να συνάψουν σχέση με το αντίθετο πλέον από αυτούς φύλο, την στιγμή που θα χρειαστεί να αποκαλύψουν πράγματα από το παρελθόν τους, ο/η σύντροφος τους θα νιώσει πως υπάρχει μια ανωμαλία, μια παράταιρη – κατά την γνώμη μου – αποστροφή και το εργάκι θα τελειώσει. Eκτός κι αν μιλάμε για άτομο ανοιχτόμυαλο. Οι Trans, καθώς βέβαια και ολόκληρη η LGBT κοινότητα, αντιμετωπίζουν πάγια προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Πολλές φορές αναγκάζονται να καταπιέζουν αυτό που είναι και αισθάνονται, προκειμένου να ταιριάξουν με το σύνολο, από την στιγμή που έχουν μάθει πως ότι απέχει από την νόρμα είναι αφύσικο. Έτσι δημιουργούνται άνθρωποι που βιώνουν μια παιδική ηλικία και μια εφηβεία αρκετά βασανιστική για να ταιριάξουν, δημιουργώντας σχέσεις στις οποίες δεν είναι ευτυχισμένοι. Κάτι το οποίο οδηγεί στην δημιουργία ατόμων δυστυχισμένων, γεμάτα φοβίες όπως την φοβία δημιουργίας συναισθηματικών δεσμών.
Είναι όμορφη η διαφορετικότητα, όπως είναι επίσης όμορφο να δεχόμαστε την έκφρασή της και από άτομα τα οποία δεν είναι σαν και εμάς. Δεν υπάρχει φυσιολογικό και αφύσικο, ούτε πρέπει να λαμβάνουμε τον ρόλο του κριτή και να καταδικάζουμε ότι «κλωτσάει» στο μάτι μας. Σε έναν κόσμο που διέπεται από το αίσθημα της ισότητας, οφείλουμε να δεχόμαστε την διαφορετικότητα και να βοηθάμε το εκάστοτε άτομο να ακολουθεί τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει, χωρίς να το τρομάζουμε και να το σπρώχνουμε στο περιθώριο.
