Ο χορός λένε, είναι ζωή! Και για να διαβάζεις αυτό το άρθρο, σημαίνει ότι και εσύ έχεις αφιερώσει ένα κομμάτι του εαυτού σου σ’ αυτό το μαγικό πράγμα που λέγεται χορός. Είτε μεγάλωσες και εσύ στα παρκέ της αίθουσας του μπαλέτου, είτε χορεύεις κρυφά μόνος σου νομίζοντας ότι δε σε βλέπει κανείς, όλοι μπορούμε να καταλήξουμε στα εξής συμπεράσματα που μας έμαθε αυτή η μοναδική τέχνη του «ΧΟΡΕΥΩ»:
#1. Αποδέξου τον εαυτό σου και το σώμα σου γι’αυτό που είναι.
Πάντα θα υπάρχει κάποιος καλύτερος από εσένα. Κάποιος πιο ψηλός, κάποιος πιο αδύνατος, κάποιος πιο ευκίνητος. Αν βάζεις συνεχώς τον εαυτό σου στο τρυπάκι της σύγκρισης, δε θα οδηγηθείς πουθενά. Είσαι μοναδικός, με τις δικές σου ικανόητες και δυνατότητες που σε κάνουν ξεχωριστό, και γι’αυτό θα έπρεπε να σε αγαπάς!
#2. Δε χωράνε πολλά εγώ, όταν δουλεύεις σε ομάδα.
«There is no “I” in team» λένε. Και ισχύει. Πάντα θα έρχεσαι αντιμέτωπος με πάρα πολλούς ανθρώπους και θα πρέπει να συνεργαστείς μ’ αυτούς. Όπως και στο χορό, δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς. Μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε.
#3. Δεν υπάρχει καλύτερη ψυχοθεραπεία.
Πόσες φορές ο χορός ήταν απλά η μορφή εκτόνωσής σου; Με τη μουσική το σώμα παρασύρεται εκφράζοντας κάθε λογής συναίσθημα που κρύβεται μέσα σου. Εκείνες οι στιγμές είναι που το μυαλό απλώς καθαρίζει και είναι έτοιμο να κάνει το restart που χρειάζεται.
#4. Μόνο το ταλέντο δε φτάνει, θέλει και σκληρή δουλειά.
Μέγιστο μάθημα. Δεν έχει καμία σημασία το να έχει κάποιος εκ φύσεως κάποιο ταλέντο. Ναι σίγουρα θα σε βοηθήσει, αλλά μόνο στην περίπτωση που συνοδεύεται από σκληρή δουλειά. Τίποτα δεν έρχεται εύκολα, και ας έχεις όλα τα ταλέντα του κόσμου. Στο τέλος, η δουλειά και ο κόπος είναι αυτά που φέρνουν το αποτέλεσμα.
#5. Αντιμετώπιζε τις φοβίες σου.
Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να σταθείς σε μια σκηνή και να χορέψεις μπροστά σε τόσο κόσμο; Έτσι είναι και η ζωή. Δεν είναι πάντα εύκολη. Και εσύ πρέπει να μάθεις να κάνεις το ένα βήμα παραπάνω, να χαμογελάς και να προχωράς σ’ αυτό που σε φοβίζει.
#6. Η κριτική δεν είναι κάτι κακό.
Αναμφίβολα ο κόσμος του χορού συνοδεύεται από σχόλια, συγκρίσεις και κριτικές. Μαθαίνεις όμως να ξεχωρίσεις την εποικοδομητική κριτική, αυτή που είναι εκεί για να σου μάθει το λάθος σου και να σε κάνει καλύτερο. Απ’ όλα μαθαίνεις κάτι. Είτε πώς θα προχωρήσεις είτε ποιανού η άποψη δεν έχει αξία στη ζωή σου.
#7. Για να προχωρήσεις θέλει γερό στομάχι, πείσμα και επιμονή.
Τίποτα δε χαρίζεται. Τίποτα δεν πηγαίνει πάντα ρόδινα και όμορφα. Δυσκολίες μπορεί να εμφανίζονται από παντού. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις πίσω με τη πρώτη στραβή. Κανένας δεν έμαθε χωρίς να προσπαθήσει και χωρίς να επιμένει. Βάζε στόχους και μην κάνεις πίσω μέχρι να τους πετύχεις.
#8. Και τα λάθη, είναι κομμάτια της ζωής.
Τι και αν έκανες ένα λάθος βήμα. Το τι είναι λάθος και σωστό το ορίζουμε εμείς. Θυμάσαι τότε που από τις πολλές στροφές κατέληξες στο πάτωμα; Έχεις δύο επιλογές. Ή θα μείνεις εκεί ή θα σηκωθείς και θα συνεχίσεις να χορεύεις. Γιατί αυτή είναι η χορογραφία της ζωής. Δεν υπάρχει λάθος βήμα, αρκεί να συνεχίσεις να χορεύεις!
#9. Ό,τι και αν κάνεις, κάν’το με την καρδιά και τη ψυχή σου.
Ό,τι νιώθουμε βγαίνει προς τα έξω. Όταν χορεύεις από την καρδιά σου, ακόμα και όταν δεν το πιστεύεις, τα μάτια σου λάμπουν. Κράτα το λοιπόν και στη ζωή σου. Ό,τι και αν θες να κάνεις, κάν’το με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου. Το αποτέλεσμα δε θα σε απογοητεύσει.
Ο χορός είναι το μεγαλύτερο σχολείο για όσους ανοίχτηκαν και έμαθαν τα μυστικά του. Και που ξέρεις, ποτέ δεν είναι αργά, ο χορός δεν έχει ηλικία και είναι πάντα εκεί για εσένα όταν το χρειάζεσαι…
Θα κλείσω με το παλιό και αγαπημένο:
«Once a Dancer, always a dancer»
