Καθημερινά χρησιμοποιείς διάφορα αντικείμενα, πηγαίνεις σε διάφορα μέρη, βολτάρεις ή απλά ακούς μουσική. Υπάρχουν φορές ωστόσο, που από την μια στιγμή στην άλλη η διάθεση σου μπορεί να αλλάξει, γιατί κάτι σου επανέφερε αναμνήσεις.
Υπάρχουν κάποια πράγματα και καταστάσεις που σου φέρνουν στο μυαλό ανθρώπους που πλέον δεν είναι στη ζωή σου, όπως ένα άρωμα για παράδειγμα. Περπατάς αμέριμνος στο δρόμο και ξαφνικά αρχίζεις να γυρνάς δεξιά- αριστερά ψάχνοντας να τον/την βρεις, μόνο και μόνο γιατί το άρωμα του/της είναι παρόν.
Ξυπνάς και φτιάχνεις να πιεις καφέ. Και να σου πάλι, η κούπα που είχατε αγοράσει μαζί στο τελευταίο σας ταξίδι. Είναι η στιγμή που ψάχνεις μια μαύρη μπλούζα και η μόνη που θα είναι εύκαιρη, θα είναι αυτή που εκείνος/εκείνη σου είχε πάρει. Είναι το ζευγάρι παπουτσιών που εκείνος/εκείνη σου είχε προτείνει να αγοράσεις. Ακόμα και το μαγνητάκι στο ψυγείο. Ακόμα κι αυτό, είναι ικανό να σου τον/την φέρει στη μνήμη.
Γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους και καινούργια μέρη. Προσπαθείς να ξεχάσεις και να πας παρακάτω. Και ξαφνικά, το όνομα του/της, η δουλειά και τα ενδιαφέροντα του/της είναι εκεί, σε κάθε συζήτηση. Όχι απαραίτητα, αναφερόμενα σε εκείνον/εκείνη. Απλά είναι εκεί. Το ραδιόφωνο παίζει τραγούδια σαν να είναι βαλτό να κάνει σπάσιμο νεύρων. Ενώ ακόμα και η τηλεόραση, την στιγμή που θα την ανοίξεις θα παίζει την ταινία που μαζί είχατε δει στο σινεμά.
Δεν είναι εκεί πραγματικά. Είναι όλα ένα τραγελαφικό παιχνίδι του μυαλού, που σου κάνει τη ζωή πιο δύσκολή. Τα ίδια τραγούδια θα παίζουν, οι ίδιες ταινίες θα προβάλλονται, τα ίδια αρώματα υπάρχει περίπτωση να συναντήσεις. Το γεγονός πως ακόμα τα παρατηρείς έχει να κάνει με μια σειρά συναισθημάτων που έχεις νιώσει με παρόντα όλα τα παραπάνω, που προφανώς ήταν τόσο δυνατά που δεν μπορούν να περάσουν «αδιάφορα». Έχεις όντως προχωρήσει; Την επόμενη φορά που θα είναι «εκεί» χωρίς να το θες, απλά κράτα το σαν ανάμνηση και συνέχισε να προχωράς.
