Εκεί που έχεις αποδεκτεί τη φάση ότι όλοι είναι μια απ’τα ίδια, έρχεται ένα- για τα δικά σου δεδομένα-“outsider” στη ζωή σου. Ένα άτομο που γνωρίζεις χρόνια, που εμπλέκεται στον κύκλο σου. Και όχι μόνο έρχεται αλλά είναι και πολλά υποσχόμενο. Η καρδιά σου ήδη έχει υποστεί την ταλαιπωρία της από σχέσεις μη κατανοητές, οπότε αυτό το outsider σε ξεδιπλώνει. Πόσο καιρό αλήθεια έχεις να χαμογελάσεις; Πόσο καιρό έχεις να χαρείς απλώς και μόνο επειδή χτύπησε το τηλέφωνό σου; Και έρχεται από το outsider, αυτό που ποτέ δεν είχες στο μυαλό σου έστω ως σκέψη. Αυτές οι τρίπλες της ζωής είναι μαγικές.
Το καλωσορίζεις στη ζωή σου, αφήνοντας πίσω καχυποψίες. Άλλωστε είναι ξεκάθαρο το τι συμβαίνει. Είναι αμοιβαίο. Αφήνεσαι, ανοίγεσαι, μοιράζεσαι, κάνεις κινήσεις που δε θα έκανες ποτέ. Αυτό είναι. Εμπιστεύτηκες μετά από καιρό με πλήρη επίγνωση. Γελάς και περνάς καλά. Έχετε μία γεμάτη επικοινωνία, από αυτές που σε κάνουν να ξυπνάς στις 7 το πρωί, περιμένοντας την κάθε μέρα να γεμίσει από λέξεις, φράσεις και ό,τι άλλο μπορεί να ολοκληρώσει μία τέλεια μέρα.
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η σχέση ξεκινάει και εξελίσσεται σε ένα άριστο φιλικό επίπεδο που για κανένα λόγο δε θέλεις να χαλάσει. Από την άλλη όμως, υπάρχει χημεία και έλξη. Φοβάσαι ότι αν μεταβεί σε άλλο επίπεδο, ίσως υπάρξει ημερομηνία λήξης και αποφασίζεις να πνίξεις όλα αυτά που θες και αισθάνεσαι για να συντηρήσεις αυτή τη γαμάτη επικοινωνία που τόσο καιρό σου έλειπε.
Και κάπως έτσι μένει εκεί σ’αυτό το επίπεδο με κοινή συναίνεση. Ίσως να ενταχθεί στα απωθημένα σου. Ίσως και όχι. Δεν το ξέρεις αυτό. Σε κάθε περίπτωση όμως έχεις βρει έναν άνθρωπο να σε ακούει, να σου μιλάει με τις ώρες, να νοιάζεται και να κάνετε όλα αυτά που σου είχαν λείψει. Ο χρόνος θα δείξει, είτε συμφωνήσατε είτε όχι. Προς το παρόν ζήσ’το όπως σου έχει δοθεί. Άλλωστε αυτό ήταν που σου έλειπε.
