Πόσο θα ήθελες να κάνεις πράξη όλα αυτά που σκέφτεσαι; Να σταθείς απέναντί του, να τον κοιτάξεις και να του μιλήσεις. Μα δεν μπορείς. Βλέπεις, ο άνθρωπος που είναι ερωτευμένος φοβάται την απόρριψη και προτιμάει να έχει κάποιον έστω στο μυαλό του με μία δομή που δεν τον γεμίζει, αλλά τουλάχιστον έτσι τον έχει. Μα προτιμάς να αποσιωπήσεις παρά να έρθεις αντιμέτωπη με τον ίδιο σου τον εαυτό. Δε φοβάσαι εκείνον, αλλά εσένα, ότι θα χάσεις τα λόγια σου. Και όμως απασχολεί το μυαλό σου εδώ και πάρα πολύ καιρό. Λίγες συναντήσεις με μεγάλες στιγμές.
Γιατί δεν αντιδράς; Τι σε κρατάει πίσω; Ήρθε η ώρα να μιλήσεις. Κλείνεις τα μάτια, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και εκμυστηρεύεσαι όλα αυτά που νιώθεις. Σήμερα, λοιπόν, χωρίς να σε κοιτάζω στα μάτια, χωρίς να σε αγγίζω σου λέω ότι σε θέλω στη ζωή μου. Το πώς και το πότε λύνονται. Αρκεί να θες. Σήμερα σου λέω ότι η επικοινωνία μας με ολοκληρώνει. Σήμερα σου λέω ότι όταν χαμογελάς ο κόσμος γύρω μου αλλάζει. Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω, παρά μόνο ότι από το λίγο που σε ξέρω σε νιώθω ως ένα δικό μου κομμάτι. Μην προσπεράσεις όλα αυτά που σου γράφω γιατί είναι όλα αληθινά, βγαλμένα από τη ψυχή μου. Όποια και αν είναι η απάντησή σου, εγώ άνοιξα όλη μου τη ψυχή. Τουλάχιστον έτσι είμαι ευχαριστημένη.
Ανοίγεις τα μάτια και για άλλη μία φορά καταγράφεις τις σκέψεις σου σ’αυτό το “τετράδιο σκέψεων”. Αύριο, σκέφτεσαι, είναι μία άλλη μέρα που ίσως βρω το κουράγιο να σου μιλήσω.
