Οι γραπτές εξετάσεις των Πανελληνίων τελείωσαν, όμως ολόκληρη η διαδικασία τους αναμένεται να ολοκληρωθεί σε λίγες μέρες που θα δημοσιευτούν οι βάσεις για την εισαγωγή στις ανώτατες σχολές. Μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές, η οποία θα καθορίσει και το τελικό αποτέλεσμα. Πολλά παιδιά στη διάρκεια αυτού του τελευταίου χρόνου αμφιταλαντεύονται ως προς την επιλογή του πανεπιστημίου, είτε εξαιτίας προσωπικών λόγων, είτε γιατί δέχονται πίεση από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για παιδιά που κατέληξαν σε άλλη σχολή, ενώ η επιθυμία τους ήταν διαφορετική; Οι γονείς φυσικά δεν έχουν σκοπό να πιέσουν τα παιδιά επειδή θέλουν το κακό τους. Πιστεύουν ότι με αυτήν την συμπεριφορά επιτυγχάνουν να ακολουθήσουν τα παιδιά τους το σωστό, αυτό που θα τους προσφέρει καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση και ανέλιξη. Το σκεπτικό τους δηλαδή βασίζεται στο ένστικτο της φροντίδας που τρέφουν απέναντι στα παιδιά τους.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου η πίεση των γονέων προέρχεται από μία βαθιά πίστη στην ανωτερότητα ορισμένων επαγγελμάτων έναντι κάποιων άλλων. Στερεότυπα που έχουν ενσταλαχτεί στη σκέψη των ανθρώπων οδηγούν σε πεποιθήσεις περί κύρους, με αποτέλεσμα ορισμένες σχολές να υποβαθμίζονται σε συνάρτηση με την επαγγελματική αποκατάσταση που προσφέρουν. Οι στερεοτυπικές αντιλήψεις και οι προκαταλήψεις δεν σταματούν όμως εκεί, καθώς τα παιδιά δέχονται πίεση και ανάλογα με τα μόρια που έγραψαν.
Κάτι που επίσης συναντάται συχνά στην ελληνική κοινωνία είναι η άποψη να μην χαραμίσει κάποιο παιδί τα μόρια του με την απόφαση να πάει σε μία χαμηλόβαθμη σχολή. Άποψη που έχει την βάση της στο φαίνεσθαι και στην αυτοπροβολή, είναι προτιμότερο λοιπόν να χαραμίζονται μόρια παρά οι επιθυμίες και τα θέλω του παιδιού. Ο κόπος και η προσπάθεια που καταβάλει ένα παιδί είναι κατά κύριο λόγο για τον ίδιο του τον εαυτό και μετά για όλους τους άλλους, αυτό σημαίνει πως κανένας δεν πρέπει να επεμβαίνει και να προσπαθεί να αλλάξει τους στόχους του, ακόμα και αν αυτό γίνεται για καλό. Η ψυχή θέλει αυτό που θέλει.
