Η λέξη μοίρα κρύβει κάτι το απροσδιόριστο, κάτι που κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει ή να καθορίσει. Δυστυχώς ή ευτυχώς, έως ένα βαθμό βέβαια, κάποια πράγματα εξαρτιούνται από τις συγκυρίες. Στην αρχαιότητα η ειμαρμένη, δηλαδή η μοίρα, θεωρούνταν ότι ήταν αυτή που προδιαγράφει ολόκληρη τη ζωή του ανθρώπου σε τέτοιο βαθμό που μέχρι και οι θεοί ήταν κατώτεροι της και υπάκουαν σε αυτήν. Μετά λοιπόν από κάθε ανθρώπινη κίνηση, απόφαση ή επιλογή ακολουθούν ορισμένες αλλαγές και αποτελέσματα, ίσως διαφορετικά από αυτά που αναμένονταν.
Καμία απόφαση όμως δεν είναι πάντοτε η σωστή και οι συνέπειες αυτής πάντοτε οι επιθυμητές. Αντιθέτως, τα αποτελέσματα και οι αλλαγές περιέχουν μέσα τους το στοιχείο του απρόβλεπτου, του άγνωστου και του αδοκίμαστου. Οι άνθρωποι φοβούνται όμως το αδοκίμαστο και το από αλλού “φερμένο”, όπως λέει και ο Ελύτης, γι’ αυτό και περιορίζουν αποφάσεις που μοιάζουν λανθασμένες. Άλλωστε ποιος θέλει να παραδεχτεί πως έκανε λάθος; Ποια απόφαση όμως είναι σωστή και ποια λανθασμένη;
Σωστή είναι αυτή που τα αποτελέσματα της σε ικανοποιούν εσωτερικά και σε γεμίζουν με κάθε είδους θετικό συναίσθημα. Το αξιοπερίεργο όμως με αυτό που αποκαλούμε μοίρα είναι ότι έχει τη δυνατότητα πολλές φορές να οδηγεί μέσω των λάθος αποφάσεων στις κατάλληλες, στις πρέπουσες αλλαγές για κάθε άτομο ξεχωριστά. Πίσω από κάτι φαινομενικά λάθος, ενδεχομένως να κρύβεται κάτι σωστό. Οξύμωρο μεν, πιθανό δε. Το σωστό και το λάθος στην πορεία φανερώνονται. Στο μονοπάτι από αποφάσεις που ξεδιπλώνεται για να το περπατήσεις, δεν μπορείς να αποφύγεις ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Να έχεις εμπιστοσύνη στη ζωή, στη μοίρα, στο Θεό, σε οτιδήποτε ανώτερο πιστεύεις γιατί ξέρει τι φέρνει, τι δίνει και τι παίρνει. Έστω και αν δυσκολεύεσαι τώρα να το κατανοήσεις, έστω και αν δυσανασχετείς που δεν μπορείς το καθορίσεις εσύ ο ίδιος, ακόμα και αν δεν σε ευχαριστεί πολλές φορές, στο μέλλον θα αποδειχτεί κατά πόσο πίσω από τα λάθος που έβλεπες εσύ κρυβόταν το σωστό.
