Δεν ακούγεται και τόσο κακό. Και δεν είναι! Πίστεψέ με. Στην πραγματικότητα δεν το λες καν ένα αρνητικό που μπορεί να έχεις εντοπίσει εσύ στη σχέση σας. Άλλωστε, ο μύθος περί ετερωνύμων και ομωνύμων καταρρέει μπροστά στις πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις που είναι τόσο αναπάντεχες και μπορούν να ανατρέψουν όσα πιστεύαμε μέχρι τότε. So, τίποτα δεν είναι απόλυτο! Και άρα το να έχεις διαφορετικά γούστα με το αγόρι σου δεν σημαίνει ότι η σχέση σου είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη.
Ας πιάσουμε όμως τα γούστα του αγοριού σου, το μείζον θέμα που φαίνεται να σε ανησυχεί. «Εγώ γουστάρω τα club που παίζουν ελληνικά, ενώ σε αυτόν αρέσουν τα wine bars και κάτι τέτοια ξενέρωτα», «Αυτός ούτε λέξη για χορό, ενώ εγώ όταν πάμε σε κάποιο μαγαζί με μουσική ξεβιδώνομαι», «Εγώ είμαι παιδί του χωριού και αγαπάω τη φύση, αυτός μη δει λίγο χορταράκι, θα τον πιάσει αλλεργία» είναι κάποια από αυτά που σε μια κατάσταση «θέλω να ξεδώσω» τα λες στις φίλες σου, αναμένοντας μια απάντηση ενθαρρυντική προτού βιδώσεις για τα καλά.
Σίγουρα, το να μην ταιριάζεις με το αγόρι σου σε κάποια πράγματα μπορεί να αποτελέσει την αφορμή κάποια στιγμή για να τσακωθείτε ή να καταλήξετε να περάσετε χωριστά το Σαββατόβραδο, κάνοντας ο καθένας αυτό που θέλει. Σκέψου όμως, πόσο διαφορετικά θα ήταν εάν κάθε φορά που φτάνατε σε αυτό το αδιέξοδο, συμβιβαζόσασταν εναλλάξ με την επιλογή του άλλου; Αυτό θα σας έφερνε πιο κοντά, θα γνωρίζατε καλύτερα τον άνθρωπο που έχετε δίπλα σας και θα παίρνατε μια γεύση από έναν διαφορετικό τρόπο διασκέδασης ή από ένα hobby που μπορεί τελικά να σας άρεσε και δεν το ξέρατε μέχρι τότε. Άλλωστε, σχέση χωρίς συμβιβασμούς δεν γίνεται.
Από την άλλη βέβαια, το «θα του κάνω το χατίρι άμα κάνει και αυτός το δικό μου» μη φτάνει και στο άκρο του εγωισμού, αντιμετωπίζοντας δηλαδή τη σχέση λες και είναι καμιά σύμβαση και διαπραγματευόμαστε τους όρους της. Στο χέρι σας είναι να εκμεταλλευτείτε αυτό το στοιχείο της διαφορετικότητας και να βρείτε τρόπους να συνδυάσετε τα διαφορετικά «θέλω» του καθενός, θέτοντας από κοινού τους «όρους» της σχέσης σας.
Και κάτι ακόμη που ίσως σου διαφεύγει: Μήπως ξεχνάς τον ενθουσιασμό του διαφορετικού που σε είχε συνεπάρει και σένα όταν πρωτογνώρισες αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί μη κοροϊδευόμαστε! Όταν ακούμε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα δικά μας δεδομένα και «θέλω», στρέφεται η προσοχή μας στο πρόσωπο που τα λέει και η ανάγκη να το γνωρίσουμε καλύτερα μας κυβερνά. Γιατί η πλήρης ταύτιση δύο ανθρώπων, χωρίς να υπάρχει το suspense της διαφωνίας, δεν θα αργήσει να φέρει και την βαρεμάρα και μετά θα λες «χωρίσαμε λόγω αφόρητης πλήξης»! Γι’ αυτό είναι καλό το διαφορετικό και μη σε φοβίζει.
