Είναι λογικό πως όσο μεγαλύτερη είναι μια παρέα, τόσο πιο δύσκολο είναι να αποφασίσουμε που θα κάτσουμε για μια μπουκιά φαΐ, βρε παιδί μου! Ο ένας θέλει γλυκό, ο άλλος θέλει αλμυρό και τα νεύρα μας δεν είναι καθόλου καλά. Προτείνω να δούμε τα κυριότερα προβλήματα και να βρούμε λύσεις για αυτά άμεσα!
Να θυμάστε ότι πάντα επιλέγουμε δημοκρατικές μεθόδους! Προτείνει ο καθένας τι θα ήθελε να φάει και έπειτα ψηφίζουμε. Η ιδέα με τις περισσότερες ψήφους κερδίζει. Η μέθοδος αυτή όμως μπάζει λίγο, μιας και δεν είναι αποτελεσματική εάν έχουμε ισοψηφία. Οπότε ρίχνουμε κλήρο!
Α! Για να μην το ξεχάσω, όσοι από εσάς που σας ρωτάμε λέτε τη κλασική ατάκα «Εγώ δεν έχω πρόβλημα ό,τι και να αποφασίσετε» αυτόματα θα εφαρμόζονται κατάλληλα μέτρα και τιμωρίες που θα αποφασίσει η ομάδα εκείνη τη στιγμή: εξορία ή θάνατος.
Περνάμε σε εκείνον τον ξεροκέφαλο, που ενώ όλοι θα λένε «Ναι, πάμε για πίτσες», θα γυρίσει και θα πει «Όχι πάλι ρε παιδιά!». Τι του λες τώρα αυτουνού; Η καλύτερη λύση είναι η εξής: Έρχεσαι στο ύψος του, τον κοιτάς στα μάτια τρυφερά και με ήρεμη γαλήνια φωνή του λες «Δεν μας νοιάζει η γνώμη σου».Έλεος, λίγος σεβασμός στις παραδόσεις και στη δημοκρατία, αδελφάκι μου!
Ορισμένες φορές, υπάρχει και εκείνος ο οποίος θα πει πως δεν πεινάει. Εντάξει, εδώ ξεκάθαρα αυτό που μπορείς να πεις είναι “ Άντε γεια, εγώ με ανώμαλους δεν μιλάω» και λύνεται το θέμα εκεί, χωρίς πολλά αίματα και πανικούς! Αν δεν ήθελες να φας, ας το έλεγες από την αρχή!
Δεν ξέρω για σένα, αλλά κάτι τέτοιες στιγμές που δεν μπορούμε να αποφασίσουμε κάτι το απλό, νομίζω πως χαλάνε φιλίες ετών και οικογένειες. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή και καλή διαχείριση των συναισθημάτων μας. Βάλτε τα κάτω και με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίστε!
