Είμαστε η γενιά των άφραγκων. Η φάση πάει κάπως έτσι «Φιλαράκι έχεις ένα ευρώ να πάρω μια τυρόπιτα;» Παρ’ όλα αυτά, δεν το βάζουμε κάτω! Κόβουμε την τυρόπιτα δια τρία και προχωράμε δυναμικά τη ζωή μας.
Άλλωστε, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία ή καλύτερα τα πολλά λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Δεν χρειάζεται να είσαι «Έλληνας κροίσος, ιδιοκτήτης νησιού με 9 γράμματα» για να περάσεις καλά. Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
Αυτό που χρειάζεται είναι να αποφασίσεις τι σε κάνει να περνάς καλά και να το κυνηγήσεις. Έτσι, και εγώ με την παρέα μου αποφασίσαμε ότι αυτό που μας ευχαριστεί είναι να κάνουμε ταξίδια. Και μπορεί για πολλούς να είναι κάτι δύσκολο, μακρινό και ακριβό, αλλά για μας είναι σκοπός ζωής. Είναι ο ιδανικός τρόπος να ξελαμπικάρεις, είτε από τη σχολή και τα εργαστήρια, είτε από τη δουλειά, είτε ακόμη και από μια σχέση που σε έχει τρελάνει.
Μπορεί κάποτε η Γεωγραφία να μην ήταν το αγαπημένο μου μάθημα, αλλά έγινε. Κάθε φορά που άκουγα την ερώτηση «Ποια είναι πρωτεύουσα του…» ακόμη και από τον Πώποτα στο Καφέ της Χαράς, ευχόμουν από μέσα μου να μην πει εμένα να πω μάθημα. Πλέον όμως, δεν τις ξέρω απλά. Επιδιώκω να τις δω και από κοντά.
Εκεί έξω μας περιμένει ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος εμπειρίες, αρώματα και γεύσεις, εντός και εκτός Ελλάδος. Κάθε μέρος έχει κάτι να σου δώσει. Αρκεί να πας να το πάρεις.
Έτσι, άρχισα να ψάχνω οικονομικές λύσεις για αεροπορικά και διαμονή. Ψάξε – ψάξε, έπεσα πάνω στο 18-24.gr και ήταν σαν να έπεσα πάνω στον έρωτα της ζωής μου. «Ωπ συγγνώμη ήταν τυχαίο» είπα και εκείνο μου γέλασε. Και στο χαμόγελό του, είδα μεταφορικά και διαμονή σε προορισμούς που δεν ξεπερνούν τα 150 ευρώ. 2 σε 1 που λέμε.
Βελιγράδι, Βερολίνο, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη, Παρίσι, Ρώμη, Αμοργός, Άνδρος, Ζάκυνθος, Ίος, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Λευκάδα, Μύκονος, Πάρος, Νάξος και όχι μόνο. Οι προορισμοί πολλοί. Τα χρήματα όμως, λίγα.
Το μόνο που χρειάζεται, είναι να κόψουμε τα περιττά έξοδα. Και ο κόσμος θα γίνει δικός μας, με τα λεφτά από τον κουμπαρά γουρουνάκι.
Too good, but true.
