Έρωτας: Μία λέξη, χίλια νοήματα και χίλια συναισθήματα να μας κατακλύζουν! Η περίοδος που εν ολίγοις έχουμε «δαγκώσει την λαμαρίνα» και ίσως το μυαλό και η καρδιά να δουλεύουν με υπερωρίες και πάλι να μην προλαβαίνουν να επεξεργαστούν όλα αυτά που θέλουν! Μια καταιγίδα συναισθημάτων που τις περισσότερες φορές είναι ανάμικτα. Άλλοτε με τις πεταλούδες να χορεύουν σε τρελούς ρυθμούς και εμείς να προσπαθούμε να συμβαδίσουμε, άλλοτε με ένα σφύξιμο ακατανόητο στο στομάχι που δε μας αφήνει να βάλουμε μπουκιά στο στόμα, άλλοτε με αυτό το μόνιμο χαμόγελο, το οποίο μας βγαίνει τόσο φυσικά, χωρίς να μπορούμε να το ελέγξουμε και με το μυαλό να ταξιδεύει σε άλλα μέρη και σκέψεις. Και άλλοτε πάλι με μία νευρικότητα και ένα άγχος για το πώς θα εξελιχθεί αυτό το «σύνδρομο» από το οποίο πάσχουμε!
Κάπως έτσι λοιπόν θα περιέγραφα την περίοδο που το «σύνδρομο του ερωτοχτυπημένου» μάς έχει βρει για τα καλά! Βέβαια, και μόνο το γεγονός ότι ο έρωτας μας έχει χτυπήσει την πόρτα, αυτό μας κάνει καλό και με κάποιο μαγικό τρόπο αλλάζει, άλλοτε λίγο, άλλοτε πολύ, η καθημερινότητά μας. Παρόλο που ο έρωτας έχει συνδεθεί, σύμφωνα με την ψυχολογία, περισσότερο με τον κόσμο της φαντασίας και λιγότερο με την πραγματικότητα, τα συναίσθημα που παράγει είναι το ίδιο αληθινά με αυτά που νιώθουμε όταν αγαπάμε κάποιον άνθρωπο.
Όπως το συναίσθημα της αγάπης, έτσι και το συναίσθημα του έρωτα αποτελούν ένα σύνολο χημικών διεργασιών. Δηλαδή ο οργανισμός σου είναι αυτός που θα ψιλιαστεί πρώτος το σκίρτημα του έρωτα και θα ανταποκριθεί αναλόγως. Λίγο με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο που κάνει την καρδιά να τρέχει με εκατό, λίγο με την ντοπαμίνη που μας προκαλεί το συναίσθημα του ενθουσιασμού -και ίσως κάποιες φορές να μάς κάνει λίγο παραπάνω ομιλητικούς από όσο πρέπει-, ο οργανισμός μας καλωσορίζει επισήμως τον έρωτα!
Καθώς, όπως φαίνεται, τα πάντα βασίζονται σε χημικές ενώσεις, τις οποίες, καλώς ή κακώς, δεν μπορείς να αλλάξεις, δεν μπορείς και να ξεφύγεις εύκολα από αυτό που είναι προδιαγεγραμμένο να συμβεί, είτε είναι καλό, είτε είναι κακό. Έτσι, επειδή ο έρωτας δεν είναι πάντοτε αμοιβαίος, αυτό με τον καιρό μπορεί να αποβεί μοιραίο, καθώς ο εθισμός σε αυτό το συναίσθημα και στο συγκεκριμένο πρόσωπο θα σε δυσκολέψει στο να ξεπεράσεις αυτήν την κατάσταση. Και όλοι ξέρουμε λίγο πολύ πώς είναι να πρέπει να αποδεχτείς ότι αυτό που ένιωσες ήταν μονόπλευρο και άρα θα πρέπει να το ξεχάσεις και να προχωρήσεις τη ζωή σου.
Σε κάθε περίπτωση όμως το να γευτείς το συναίσθημα του έρωτα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, που ανεξαρτήτως του πώς θα εξελιχθεί, αξίζει να την ζήσεις. Αξίζει να ρισκάρεις και να χαρίσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να νιώσει αυτά τα όμορφα συναισθήματα, ακόμη και εάν στο τέλος πληγωθεί. Θα είναι ένα ακόμη μάθημα που πήρες από τη ζωή και που σίγουρα θα το θυμάσαι!
