Τα πρότυπα των γυναικών και των ανδρών αλλάζουν κατά διαστήματα. Η αποτύπωση του τέλειου παρουσιαστικού επικρατεί ως μοντέλο και ξαφνικά τα στάνταρ ανεβαίνουν. Τίποτα δεν μας καλύπτει στο εξωτερικό κομμάτι εάν δεν είναι το «τέλειο» που ζητάμε. Αυτό που ψάχνουμε διακαώς να βρούμε. Γιατί τα απλά και αγνά συναισθήματα γίνονται ξαφνικά λίγα.
Όμως, δεν μπορεί μία τέτοια μαζικοποίηση να τους απορροφήσει όλους. Πάντα θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις, εκείνοι που θα αναδείξουν τα όμορφα χαρακτηριστικά σύμφωνα με τη δική τους σκοπιά. Μια εικόνα που για τους πολλούς μπορεί να φαίνεται «μέτρια», θα την τελειοποίησουν με το δικό τους τρόπο, με τη δική τους προσέγγιση, για να διεκδικήσουν αυτό που θέλουν. Βάζουν το δικό τους μέτρο σύγκρισης για να τους δείξουν ποιο είναι το τέλειο για αυτούς.
Η προχειρότητα των εφήμερων σχέσεων δεν είναι συμβατή με όλους. Δεν τους αρκούν γιατί τις βλέπουν ως ένα πεδίο για εξέλιξη. Να συμβαδίσουν με άλλους ανθρώπους. Να γνωρίσουν τον εαυτό τους μέσα από αυτούς. Να αυτο-καθοριστούν και να ετερο-καθοριστούν. Να τολμήσουν να διαμορφώσουν μία εικόνα για τον εαυτό τους. Είτε λανθασμένη είτε όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική μπορούν με βάση άλλες γνώμες. Βέβαια, μέσα από πολλά πλαστά μοντέλα εξιδανίκευσης του «ωραίου» και του «ιδανικού», πολλοί φοβούνται να παραδεχτούν πώς νιώθουν και τι αισθάνονται για τον άλλο. Γιατί ίσως να μπερδεύουν την εξωτερική εμφάνιση με τις πλαστές φιγούρες των μίντια και δεν δέχονται να γνωρίσουν τον άλλο. Θεωρείται «χαμένη υπόθεση».
Ο έρωτας είναι δύσκολο συναίσθημα για να τον εκφράσεις με λόγια. Τουλάχιστον για κάποιους, οι πράξεις είναι η πιο έμπιστη και αληθοφανής αντανάκλασή του.
