Τελικά τι θέλουμε από τις σχέσεις μας με το αντίθετο φύλο; Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Όταν βρισκόμαστε σε μια σχέση, οι περισσότεροι από εμάς είτε χανόμαστε μετά από καιρό από φίλους, είτε αρχίζει κάτι άγνωστο να μας πνίγει ψυχολογικά κι επιδιώκουμε ξαφνικά την ελευθερία μας. Tην άνεση να κάνουμε ό,τι θέλουμε, όποτε το θέλουμε, χωρίς να υπάρχει κάποιο αίσθημα υποχρέωσης.
Αν φτάσει μια σχέση στο σημείο να γίνει υποχρέωση, τότε φαίνεται πως έχει χαθεί το πάθος και πως ό,τι μας απομένει είναι η ειλικρίνεια και η συνήθεια. Οι τρεις αυτές ιδιότητες όμως είναι αδύνατον να επιζήσουν, διότι αν λείπει έστω και μία από αυτές, τοτε μάλλον τα πάντα σε αυτή τη σχέση είναι λάθος! Όταν βρισκόμαστε στη φάση του «Είμαι μόνος/μόνη αυτόν καιρό…» σημαίνει πως είμαστε πραγματικά μόνοι ή σε μια μεγάλης διάρκειας σχέση με διαφορετικούς συντρόφους κάθε φορά και λειτουργούμε σαν ένα ρολόι με κυκλική φορά.
Κάθε ώρα αντιπροσωπεύει κάθε μας σύντροφο, κάθε λεπτό αντιστοιχεί σε μια συνάντηση και το κάθε δευτερόλεπτο κουβαλάει το μήνυμα που θα ανταλλάξουμε με τον άλλον. Κάπως έτσι εμείς νιώθουμε γαμάτοι ή καλύτερα έτσι θέλουμε να πιστεύουμε, γιατί όταν είμαστε έξω η αυτοπεποίθηση ρέει συνήθως από παντού. Μπορείς και έχεις την ελευθερία να κυνηγήσεις το κάθε τι ωραίο που είδες σε κάποιον άγνωστο/η, γιατί δεν υπάρχουν πλέον δεσμεύσεις. Είστε εσύ και ο εαυτός σου, αλλά κανείς από τους δυο δεν μίλησε ποτέ για εκείνα τα βράδια τα μοναχικά που ξαπλώνεις σε ένα κρεβάτι και ψάχνεις ένα σώμα να αγκαλιάσεις, ένα πρόσωπο να αντικρίσεις, κάποια χείλη να φιλήσεις και τότε ανοίγεις το κινητό και… ψάχνεσαι ξανά μέσα σε αυτό το τεράστιο ρολόι που δεν έχει τελειωμό και που στην τελική δεν έχει νόημα. Ή μήπως έχει;
Σε τελική ανάλυση, ό,τι και αν σου πουν οι φίλοι σου για το ποιο είναι το σωστό, πες τους απλά πως δεν υπάρχει σωστό, δεν υπάρχουν κανόνες. Ζεις με τα δικά σου θέλω, αυτά που εσύ θέτεις σε κάθε περίοδο της ζωής σου. Αν έχω μάθει κάτι από τον εαυτό μου, είναι ότι η έκφραση «Έχεις δίκιο!» είναι το μεγαλύτερο λάθος, καθώς όλες οι απόψεις καθορίζονται από τον κόσμο, τους ανθρώπους, τις διαπροσωπικές σχέσεις που αυτοί αναπτύσσουν, από την τεχνολογία τα οποία όμως εξελίσσονται. Διότι όλα αλλάζουν κάθε μέρα και τίποτα δε μένει στάσιμο, όλο και κάτι ανακαλύπτουμε, οπότε ποτέ την επόμενη φορά πες απλά «Συμφωνώ με την άποψη σου!».
Μάθε από το παρελθόν, ζήσε το παρόν, περίμενε το μέλλον.
Γράφει ο Νίκος Παπαδόπουλος
