By
Posted on
Είναι κάποιοι άνθρωποι στην ζωή μας που αποτελούν ορόσημα. Μας ακολουθούν ακόμα και αν δεν βρίσκονται δίπλα μας. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε τα παιδικά μας χρόνια ξεπηδάνε και αυτοί από μέσα. Είναι οι πρώτοι άνθρωποι που μοιραστήκαμε τις εφηβικές μας ανησυχίες, το άγχος μας για το μέλλον, τα πρώτα παιχνίδια, διεξόδους από όλα αυτά που τότε νομίζαμε ότι μας έπνιγαν. Και τώρα μας λείπουν ακόμα και αυτά. Γιατί όσο και αν μεγαλώνουμε όσο και αν γνωρίζουμε και άλλους ανθρώπους αυτοί μας θυμίζουν αυτή την αγνότητα των παιδικών μας χρόνων.
