Καθένας θα θυμάται τη πρώτη του εβδομάδα ως φοιτητής. Η εμπειρία είναι πραγματικά περίεργη και πρωτόγνωρη και σε καμία περίπτωση δε πρέπει να συγκρίνεται με την πρώτη μέρα στο σχολείο. Εκτός από ανυπομονησία για τη νέα αρχή, η εβδομάδα αυτή φέρει το άγχος της ενσωμάτωσης, αφού όση ανετίλα κι αν προσπαθείς να δείξεις ότι έχεις, δεν παύεις να είσαι ψάρι έξω από τα νερά του υπό συνθήκες που δεν έχεις ξαναβρεθεί. Το παρηγορητικό είναι πως κανείς δεν είναι τέλειος όταν ξεκινά να κάνει κάτι και όλοι λίγο πολύ νιώθουν την ίδια αμφιθυμία με σένα. Παρακάτω ακολουθούν τα συχνότερα λάθη που κάνουν οι πρωτοετείς φοιτητές τη πρώτη εβδομάδα των σπουδών τους.
#1 ΛΥΚΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ:
Προσπαθείς, πραγματικά προσπαθείς να πνίξεις το λυκειόπαιδο που κρύβεις μέσα σου. Αυτό που θέλει αποχή τον Οκτώβρη και κατάληψη με αίτημα τις τυρόπιτες τον Νοέμβρη, αυτό που γράφεται στη χορωδία για να χάνει καμιά ώρα μαθήματος, αυτό που προσπαθεί να καπνίσει κρυφά σε μια γωνιά του προαυλίου, όπου δε φτάνει το μάτι του εφημερεύοντα καθηγητή. Πάνω από όλα, προσπαθείς να διατηρήσεις το ύφος του cool φοιτητή, έτσι όπως το έχεις δει σε αμερικανικές σειρές. Μην ανησυχείς, κανένας πρωτοετής δεν είναι cool έτσι κι αλλιώς. Παρόλαυτα, προσπάθησε να περιορίσεις στο ελάχιστο κάποια τρανταχτά απομεινάρια της φοίτησής σου στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πχ: Όταν θες να μιλήσεις μέσα στην αίθουσα μη κουνάς μηχανικά το δάχτυλο σου φωνάζοντας «κυρία-κυρία». Επίσης, να θυμάσαι ότι λέγεται αίθουσα ή αμφιθέατρο, όχι «τάξη». Και όχι, δεν πάτε πενταήμερες στο πανεπιστήμιο.
#2 ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ «ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ»:
Κάποιος μεγαλύτερος αδερφός ή φίλος φρόντισε να σε ενημερώσει ότι στις ακαδημαϊκές αίθουσες ο καθένας προσφωνείται με τον τίτλο του/της συναδέλφου. Πάντα απορούσα γιατί συμβαίνει αυτό, αφού πρακτικά –χωρίς πτυχίο και επαγγελματική εμπειρία στο αντικείμενο σπουδών- δεν υπάρχει τίποτα που να μας καθιστά συναδέλφους, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Όπως και να’χει, έχω παρατηρήσει πως πολλοί είναι οι πρωτοετείς που κατενθουσιάζονται με το κύρος που προσφέρει η προσφώνηση αυτή, με αποτέλεσμα να φωνάζουν τους συμφοιτητές τους «συνάδελφε» με κάθε ευκαιρία. Συγκρατήσου και μην το κάνεις. Σε κάνει να φαίνεσαι 10 φορές πιο πρωτοετής από ό,τι είσαι.
#3 ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ:
Ρίξε μια καλή ματιά στο αμφιθέατρο τη πρώτη μέρα του μαθήματος. Θα το ξαναδείς τόσο ασφυκτικά γεμάτο μόνο κατά την περίοδο της εξεταστικής. Τη πρώτη εβδομάδα οι αίθουσες διδασκαλιών είναι γεμάτες κόσμο, με φοιτητές από όλα τα έτη να στριμώχνονται και να κρατούν σημειώσεις. Το πιθανότερο είναι πως θα δυσκολευτείς αρκετά να βρεις θέση. Στην περίπτωση μου, θυμάμαι πως μας είχαν βάλει σε μια σούπερ τοσοδούλα μίνι αιθουσίτσα για σχεδόν όλη τη χρονιά, όπου έπρεπε να στριμωχτούμε 150 άτομα μίνιμουμ (ευχαριστούμε Πάντειο, άλλη φορά βάλτε μας σε γκαρσονιέρα). Λύση φυσικά δε δόθηκε και έπρεπε να καθόμαστε στο πάτωμα και στο διάδρομο έξω από την αίθουσα για να παρακολουθούμε. Δεν ξέρω αν θα σου συμβεί το ίδιο, αλλά σίγουρα μια ασφυξία από τον κόσμο θα την βιώσεις, δεν μπορεί. Γι’ αυτό, μην κάνεις το λάθος να έρθεις ακριβώς την ώρα έναρξης του μαθήματος, πόσο μάλλον αργότερα, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα βρεις θέση. Πήγαινε καλού κακού ένα εικοσάλεπτο νωρίτερα τις πρώτες μέρες, για να είσαι σίγουρος ότι θα πιάσεις θέση.
#4 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Θα γνωρίζεις ήδη φαντάζομαι πως οι σημειώσεις έχουν αξία χρυσού στο πανεπιστήμιο. Πρόσεξε, όμως, μη σου γίνουν εμμονή. Δεν πειράζει που δεν τα σημείωσες όλα και μη ζητάς συνεχώς από τον καθηγητή σου να επαναλάβει αυτό που είπε. Εξάλλου δεν είναι όλα σημαντικά. Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός των σημειώσεων, να κατανοήσεις δηλαδή τι είναι πραγματικά ουσιώδες και να το καταγράψεις. Καλές σημειώσεις δεν είναι οι πυκνογραμμένες σημειώσεις, αλλά αυτές που κρατάνε την ουσία του μαθήματος και σε βοηθούν να το κατανοήσεις καλύτερα.
#5 ΔΕ ΣΕ ΞΕΡΩ, ΔΕ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ:
Όσο κι αν προσπαθείς να τραβήξεις τη προσοχή του καθηγητή, όσες ψαγμένες ερωτήσεις κι αν του θέσεις κι όσες φορές κι αν επαναλάβεις το όνομά σου, οι πιθανότητες είναι ο καθηγητής να μη σε θυμάται την επόμενη βδομάδα. Και κάτι τέτοιο είναι λογικό όταν έχει 200 άτομα σπουδαστές μόνο σε ένα έτος. Το αναφέρω αυτό διότι έχω παρατηρήσει πολλούς πρωτοετείς να προσπαθούν εις μάτην να τραβήξουν τα βλέμματα τη πρώτη εβδομάδα. Το γλείψιμο όμως στα πανεπιστημιακά έδρανα βγάζει μάτι και σπανίως εκτιμάται.
#6 ΑΠΟΥΣΙΕΣ:
Πολλά άτομα βιάζονται να χαθούν στη νεοαποκτηθείσα φοιτητική ελευθερία και να χαρούν όλα αυτά που η λυκειακή ζωή τους στερούσε, όπως κοπάνες χωρίς απουσίες και ύπνο μέχρι το μεσημέρι. Μην το κάνεις από τη πρώτη βδομάδα. Μην πέσεις στην παγίδα να γυρίσεις πλευρό και να συνεχίσεις τον ύπνο σου την ώρα που έπρεπε να ετοιμάζεσαι να πας στο μάθημα ή να ξεκινήσεις άλλη μια παρτίδα τίτσου στην καφετέρια ακριβώς δίπλα με τη σχολή σου. Θα έχεις χρόνο για όλα αυτά καθόλη την (όχι πολύχρονη, σου εύχομαι) φοιτητική σου ζωή. Για την ώρα, δες την πρώτη εβδομάδα σπουδών σα μια καλή ευκαιρία σφυγμομέτρησης της νέας κατάστασης κι ενσωμάτωσης στα πανεπιστημιακά πράγματα. Μη βιαστείς να το παίξεις κάτι παραπάνω από πρωτοετής φοιτητής και εκμεταλλεύσου αυτήν την ευκαιρία προς όφελός σου.
