Πέρασαν κιόλας 7 ολόκληροι μήνες από τότε που μετακόμισα στην κοσμοπολίτικη και γραφική Αγγλία. Σίγουρα δεν ήταν όλα όπως τα περίμενα στην αρχή. O ήλιος της Ελλάδας μου έλειψε περισσότερο απ’ όσο νόμιζα. Ωστόσο, μέσα από αυτό το ταξίδι μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους από όλο τον κόσμο και να ακούσω τις μοναδικές ιστορίες τους.
Ο κάθε λαός είναι διαφορετικός. Γελάμε με άλλα αστεία. Όταν εμένα με ενοχλούσε η βροχή, για τον Άγγλο ήταν μια φυσιολογική κατάσταση. Όταν εγώ έτρεμα από το κρύο, ο Πολωνός με θεωρούσε παράλογη. Μόνο ο Ισπανός με καταλάβαινε, γιατί και εκείνος νοσταλγούσε την γλυκιά λιακάδα της πατρίδας του όπως εγώ.
Η μεγαλύτερη όμως διαφορά ήταν η γλώσσα. Όσο καλά και να μιλάνε όλοι τα αγγλικά, κανείς δεν μπορεί να είναι το 100% του εαυτού του. Σίγουρα θα υπάρξουν μικρές παύσεις όταν μιλάτε γιατί δεν έχετε τι να πείτε. Αυτή η διαφορά όμως, πολλές φορές με συγκινούσε. Παρατηρούσα ανθρώπους από διαφορετικές χώρες να συνεννοούνται ή να μοιράζονται λύπες και χαρές σε μια γλώσσα που δεν αντιπροσώπευε κανέναν τους.
Ξέρετε πόσοι έρωτες δημιουργήθηκαν μεταξύ διαφορετικών κόσμων; Πόσες γνωριμίες με νοηματική εξελίχθηκαν σε τρομερές αγάπες; Όλα αυτά με έκαναν να καταλάβω ότι η διαφορετικότητα που μας φοβίζει και μας κάνει πεζούς μπορεί να μετατραπεί σε συναισθήματα. Αυτό με σόκαρε όσο τίποτα άλλο.
Οι κουλτούρες δεν έχουν κανένα κοινό μεταξύ τους. Όλο αυτό για μένα ήταν αρκετά εντυπωσιακό -αν και ξένο- γιατί »ταξίδευα» σε όλες τις χώρες της γης. Όταν μίλησα με έναν άνθρωπο που είχε φύγει από την Αφρική λόγω δικτατορίας συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά που ακούμε στις ειδήσεις τελικά υπάρχουν στ’ αλήθεια και πραγματικά τρόμαξα. Επίσης, όταν είδα τους Άγγλους τα Σαββατόβραδα να ντύνονται αποκριάτικα και να λιποθυμάνε από το ποτό, αντιλήφθηκα πως η διασκέδαση δεν είναι ίδια για όλους.
Πέρα όμως από τις διαφορές μας στη διασκέδαση, στη γλώσσα και στο χιούμορ, οι θλιβερές αλλά και οι όμορφες ιστορίες όλων αυτών των αλλοεθνών που τους οδήγησαν – ή γεννήθηκαν- σε μια ξένη και συννεφιασμένη χώρα, ανακάλυψα ότι όλοι τελικά οι άνθρωποι κρύβουμε το ίδιο πάθος για τη ζωή. Όλοι έχουμε όνειρα και στόχους που με κόπο προσπαθούμε να πετύχουμε. Ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Μέσα σε αυτή την πολιτισμική σύγχυση διαπίστωσα όμως ότι έχουμε κοινή ελπίδα για ευτυχία…
