Σίγουρα είναι δυσκολότερο από ό,τι το φανταζόσουν όταν τελείωνες το σχολείο. Το σενάριο «βρίσκω δουλειά-γίνομαι ανεξάρτητος-φεύγω από το σπίτι-κάνω ταξίδια», στην πραγματική ζωή μπορεί να φαντάζει άπιαστο ακόμη και για ανθρώπους που έχουν μπει για τα καλά στην 3η δεκαετία της ζωής τους. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει τρόπος να συγχρονίσεις τη φοιτητική ζωή με την εργασία σου με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες.
Για αρχή διάλεξε μια δουλειά που θα σου ταιριάζει. Σίγουρα δεν μπορείς να είσαι πολύ επιλεκτικός εδώ, στο κάτω κάτω εσύ είσαι που ψάχνεις δουλειά. Αλλά προσπάθησε να έχεις κατά νου ποιες είναι οι δυνατότητες και τα στάνταρ σου. Μπορείς να δουλεύεις με παιδιά; Μπορείς να δουλεύεις νύχτα; Την παλεύεις με το πρωινό ξύπνημα; Είσαι επικοινωνιακός τύπος; Επίσης, δες ποιο είναι το ωράριό σου και οι απαιτήσεις της σχολής σου. Αν π.χ έχεις υποχρεωτικά εργαστήρια ή σεμινάρια, τότε ίσως να μην μπορείς να φέρεις εις πέρας μια 8ωρη καθημερινή δουλειά. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που χρωστάς ήδη έναν σκασμό μαθήματα. Το έχω δει να συμβαίνει συχνά και είναι λίγο σαν φαύλος κύκλος. Χρωστάς πολλά, ξεκινάς κάτι 10ωρα της εργατιάς, έρχεσαι στην εξεταστική μόνο για να δώσεις και τέρμα ψαρωμένος, καταλήγεις να χρωστάς περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση, μη διστάσεις να αναφέρεις στη δουλειά σου ότι είσαι φοιτητής. Αν είσαι τυχερός με το αφεντικό που θα σου τύχει, μπορεί να σου δώσει μέχρι και φοιτητικές άδειες (ναι, ναι τόσο 90s).
Επίσης, μην επιτρέψεις να σε εκμεταλλευτούν. Ως φοιτητής είσαι για τα αφεντικά η ευκολότερη, φθηνότερη και πιο αναλώσιμη λύση. Στο τέλος των συνεντεύξεων θα ακούσεις αρκετά συχνά ότι «δεν πειράζει που δεν έχεις εμπειρία, θέλουμε να δώσουμε ευκαιρίες σε νέα παιδιά». Αυτό μεταφράζεται σε 380 ευρώ χωρίς ένσημα. Οπότε σε καμία περίπτωση μη νιώσεις ότι χρωστάς χάρη σε κανέναν. Επίσης, επειδή με μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο θα παρατηρήσεις ότι πλέον στις αγγελίες εργασίας βρίσκονται και οι εθελοντικές θέσεις –λες και εργασία και εθελοντισμός είναι συνώνυμα- μην πέσεις στην παγίδα. Εκ πείρας σου λέω ότι είναι πολύ εύκολο λόγω άγχους και ντροπής να συμφωνήσεις να μην πληρώνεσαι. Στις αρχές της σχολής είχα καταντήσει να δουλεύω σε 3 διαφορετικές εθελοντικές εργασίες, με κανονικά ωράρια και απόλυτα πραγματικές επαγγελματικές απαιτήσεις από τους προϊσταμένους μου. Κι όλα αυτά γιατί απλά ντρεπόμουν να πω όχι σε ευκαιρίες εργασίας. Αν εξαρχής στόχευες σε μια εθελοντική θέση (για την εμπειρία και τις γνώσεις που σου προσφέρει) τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν υπάρχει κανένας λόγος να δεχτείς.
Να θυμάσαι τις αξίες και τις ικανότητές σου, χωρίς ωστόσο να βλέπεις τα πράγματα ειδυλλιακά. Περιόρισε τις σελίδες στο βιογραφικό σου, κανείς δεν περιμένει από ένα 19χρονο να έχει το CV του Στιβ Τζομπς. Επίσης κανένας, εκτός στενών συγγενών κι απολύτως φίλων, δεν νοιάζεται για τον διαγωνισμό λογοτεχνίας που κέρδισες στην Α’ Λυκείου (ναι το έχω γράψει κι αυτό σε βιογραφικό για θέση πωλήτριας παπουτσιών). Έχε υπομονή, στείλε όσα περισσότερα βιογραφικά μπορείς, πήγαινε σε όλες τις συνεντεύξεις και κράτα όσο πιο μικρό καλαθάκι μπορείς. Τόσο δα. Της Polly Pocket το καλαθάκι θέλω να κρατάς.
