Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, ούτε και τέλεια παιδιά. Όμως μπορούν τουλάχιστον να αποφευχθούν σοβαρά λάθη που μπορούν να τραυματίσουν σοβαρά την ψυχή των παιδιών και να τα επηρεάσουν μελλοντικά. Θα ήθελα με το κείμενό μου αυτό να αναφέρω μερικά τέτοια παραδείγματα που με λυπούν κι εμένα κάθε φορά που τα ακούω και τα βλέπω.
Οχι αλλοι πια συναισθηματικοι εκβιασμοι
Ειλικρινά, φτάνει γονείς. Όχι άλλοι εκβιασμοί τύπου «Αν γράψεις καλά θα σου πάρω laptop, κινητό, εκείνη την κούκλα που σου άρεσε». Όχι άλλοι ανούσιοι εκβιασμού που βαθιά μέσα τους τρέφουν έστω και υποσυνείδητα στα παιδιά την αντίληψη «πρέπει να είσαι καλός για να ανταμειφθείς».
Οχι αλλες εμμονες με ανωτερες Πανεπιστημιακες σχολες και σπουδες
Φτάνει πια με τα απωθημένα των γονιών που βγαίνουν στην επιφάνεια και ξεσπάνε επάνω στις παιδικές ψυχές. Ο κάθε άνθρωπος είναι γεννημένος να γίνει κάτι διαφορετικό στη ζωή του – αλίμονο αν όλοι γινόντουσαν επιστήμονες και τίποτα άλλο! Κι ερχόμαστε στον κόσμο αυτό για να ζήσουμε και να είμαστε εμείς, όχι ο δικηγόρος που δεν έγινε ο μπαμπάς ή η Ιατρική που άφησε η μαμά για να μας μεγαλώσει, ούτε και κανένας άλλος.
Φτανει πια με αυτες τις παρωχημενες και ανουσιες φρασεις
Φράσεις τύπου: «διαβάσαμε, περάσαμε, σπουδάσαμε, πετύχαμε». Λάθος και πάλι λάθος. Τα παιδιά είναι αυτόνομες υπάρξεις που ό,τι διαβάζουν και καταφέρνουν στη ζωή το κάνουν μόνα τους, χωρίς την ύπαρξη κάποιου μπαμπά, μαμά ή φωστήρα.
Οχι αλλα ματια αποχαυνωμενα σαν κουκουβαγιες επανω σε ελεγχους με Α,Β,Γ
Κανένας βαθμός δεν εγγυάται την επιτυχία σε αυτή τη ζωή, όπως και καμία είσοδος σε Πανεπιστήμιο.
Οχι αλλες λεξεις που πληγωνουν
Όχι άλλα λόγια που σημαδεύουν θανάσιμα ψυχές παιδιών «είσαι άχρηστος», «είσαι ανίκανος», «είσαι τεμπέλης».
Αγαπώ σημαίνει σε αποδέχομαι γι΄αυτό που είσαι. Και σου δίνω ελευθερία να είσαι αυτό που θέλεις εσύ να είσαι.
