Κάνουμε σχέσεις για να περνάμε όμορφα και για να δίνουν μια ευχάριστη νότα στην καθημερινότητά μας. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό, είναι προτιμότερο να τελειώνουμε τη σχέση αυτή και να προχωράμε παρακάτω. Και κάπως έτσι, μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Πρώην! Ολόκληρο κεφάλαιο που θες να θυμάσαι ή όχι, θες να παραμείνουν εδώ ή όχι;
Το να τελειώσεις μια σχέση δεν είναι πάντα εύκολο, ειδικά όταν η απόφαση δεν έχει παρθεί κι από τις δυο πλευρές. Ωστόσο, σε όλες τις περιπτώσεις δεν είναι εύκολο από την μια στιγμή στην άλλη να πας παρακάτω και να μην ξαναμιλήσεις με έναν άνθρωπο που μέχρι πρότινος μοιραζόσουν τα πάντα. Χωρίζεις και ξαφνικά μένει μια θέση κενή στη ζωή σου, η οποία πρέπει να καλυφθεί. Και το ερώτημα είναι: πρέπει να καλυφθεί από το ίδιο άτομο ή από ένα καινούργιο;
Είναι δύσκολο να μην υπάρχει πλέον καθόλου στην καθημερινότητά σου. Αλλά πόσο χρήσιμο είναι να τον κρατήσεις εκεί ως θεατή; Ξαφνικά, θα αλλάξει ο ρόλος του και θα πρέπει να είναι εκεί και να βλέπει τη ζωή σου χωρίς να είναι και εκείνος μέρος της. Και φυσικά, το ίδιο ισχύει και για εσένα. Αντέχεις να τον/ την βλέπεις να προχωράει παρακάτω και να μην μπορείς να κάνεις κάτι; Να είσαι εκεί απλά και μόνο για να λες ότι αυτή η σχέση έληξε φιλικά και είναι όλα καλά μεταξύ σας;
Πρέπει να σκεφτείς το κατά πόσο είναι χρήσιμο να μείνουν οι πρώην σου στη ζωή σου ή κατά πόσο το αποζητάς από εγωισμό και μόνο. Δεν ξέρω αν έχει σημασία να τους «μισείς» αλλά σίγουρα δε θα σου προσφέρουν τίποτα να μείνουν ως «φιλαράκια». Το μόνο που θα πετύχεις είναι να δυσκολευτείς να προχωρήσεις παρακάτω. Θα είναι εκεί να σου θυμίζουν καταστάσεις, από τις οποίες δε θα μπορείς να απεγκλωβιστείς και με κάθε ευκαιρία θα βλέπεις ότι εκείνοι προχωρούν ενώ εσύ; Όχι; Φίλους έχεις. Οι πρώην είναι πρώην και οι φίλοι είναι φίλοι. Μην τους μπλέκεις. Προχώρα!
