Από μικρή που έκανα διακοπές στο χωριό μου στη Βόρεια Εύβοια, διέκρινα αμυδρά στον ορίζοντα το νησί της Σκιάθου όταν πήγαινα να κάνω μπάνιο στην παραλία. Από τότε, αποτελούσε έναν προορισμό που ήξερα ότι θα επισκεφθώ κάποια στιγμή. Η στιγμή έφτασε, όταν βρεθήκαμε ένα βράδυ με την παρέα στο μπαλκόνι μου, να μη μπορούμε να συμφωνήσουμε πού θα πάμε στις καλοκαιρινές μας διακοπές.
«Έλα, ντάξει, σταματήστε! Βρήκα πού θα πάμε! Μάγκες, φύγαμε για Σκιάθο;», φώναξα με χαμόγελο ως τα αυτιά. Μερικά μα-μου-σου-του αργότερα, τους έπεισα όλους. Αμέσως ψάξαμε για τρόπο διαφυγής. Με αεροπλάνα, με βαπόρια, με ιπτάμενα δελφίνια, με αληθινά δελφίνια; Δεν μας ένοιαζε. Οι επιλογές που είχαμε πολλές. Θέλαμε διακοπές και τις θέλαμε αμέσως!
Όσο για το πού θα αφήναμε το κορμάκι μας να χαλαρώσει μετά τα ατέλειωτα ξενύχτια; Η διαμονή αποτέλεσε θέμα συζήτησης, αλλά όχι για πολύ. Ο ένας ήθελε ξενοδοχείο με πισινούλα για cocktails, η άλλη διαμέρισμα για να νιώσουμε ανεξαρτησία, ενώ κάποιος (ναι, Χρήστο για εσένα λέω!) πρότεινε camping για να ζήσουμε ελεύθερα πουλιά. Πάνω σε όλο το χαμό, πρότεινα κι εγώ μια villa, έτσι για να κάνουμε τη δουλειά μας. Ό,τι να΄ναι μιλάμε.
Πώς λύσαμε τις διαφορές μας; Μπήκαμε στο 18-24.gr, επιλέξαμε ωραία και καλά τις ημερομηνίες που μας βόλευαν, τσεκάραμε τις φοιτητικές προσφορές και voila! Κλείσαμε σε λίγα λεπτά ένα δωματιάκι μούρλια και σε τιμή που δεν θα μας άφηνε μπακούρια για το επόμενο εξάμηνο.
Πατώντας το πόδι μας στην πόλη της Σκιάθου, ορκίζομαι μας άκουσα όλους να παίρνουμε βαθιά ανάσα ικανοποίησης. Τα λευκά σοκάκια του νησιού περίμεναν να τα εξερευνήσουμε. Σταμπάραμε αμέσως τα clubs που θα μας «φιλοξενούσαν» το βράδυ, ακόμα και τα πιο ήσυχα μπαράκια για τις ρομαντικές βραδιές μας ως παρέα. Ξεκούραση από την ξεκούραση, καταλαβαίνετε. Αυτό δε που γούσταρα πολύ, ήταν οι πολλές επιλογές στο φαγητό. Από τις παραδοσιακές ταβέρνες για μπριζολίτσα και μπύρα, στα ουζερί για ψαράκι και ούζο και φυσικά το αγαπημένο πιτόγυρο. ❤
Τις καλύτερες αναμνήσεις από τις διακοπές μας τις δημιουργήσαμε στις παραλίες της Σκιάθου. Αν με ρωτήσεις ποιες ξεχώρισα, θα σου απαντήσω τις Κουκουναριές με την ολόχρυση άμμο και τη λιμνοθάλασσα της Στροφυλιάς, ενώ απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα μέσα από τα δροσερά νερά της. Υπερθέαμα, απλά. Πήγαμε με βαρκούλα στην παραλία Μπανάνα για να κάνουμε μπανάνα, κυριολεκτικά καθώς διαθέτουν θαλάσσια σπορ, αν και στεναχωρηθήκαμε όταν παρατηρήσαμε ότι δεν είναι παραλία γυμνιστών πια. Την μεγαλύτερη πλακάρα φάγαμε όταν φτάσαμε πάλι με ένα μικρό πλοίο στην παραλία του Κάστρου, με τα γαλαζοπράσινα νερά και τα ερείπια του παλιού κάστρου να υψώνονται δίπλα σου. Survivor κατάσταση, τουλάχιστον.
Φυσικά, είδαμε και μερικά από τα αξιοθέατα της, όπως είναι το σπίτι του Παπαδιαμάντη και το Κάστρο, αλλά το Μπούρτζι το αφήσαμε για την επομενη φορά. Α, δεν σου είπα; Περάσαμε τόσο τέλεια την πρώτη φορά, που ετοιμαζόμαστε και για δεύτερη! Ξέρουμε από τώρα ότι το 18-24.gr θα μας λύσει τα χέρια πάλι. Τι το σκέφτεσαι; Η παρέα (και) φέτος θέλει Σκιάθο!
