Σε αποκαλώ «φίλο», γιατί στέκεσαι δίπλα μου. Είσαι εκείνος ο κοντινός άνθρωπος που θέλω να ξέρει τα πάντα για΄μένα. Θέλω να΄μαι ειλικρινής μαζί σου και εσύ το ίδιο.
Σε ακούω και γουστάρω που περνάμε καλά. Δε θα σε άλλαζα με τίποτα, γιατί είσαι πιστός σε εμένα. Όταν σε χρειάζομαι, είσαι εδώ. Δεν με ξεχνάς. Μου στέλνεις. Συζητάμε τα πάντα. Ήσουν εκεί όταν χώρισα και ήμουν στις μαύρες μου. Με παρηγόρησες. Μου φώναξες και με συμβούλεψες να σκέφτομαι τον εαυτό μου γιατί δινόμουν. Δινόμουν υπερβολικά, χωρίς να σκέφτομαι.
Εσύ μου υπενθύμισες την δική μου αξία επισημαίνοντας πόσο πολύ με είχα ρίξει. Πόσο έριξα τον εαυτό μου για να βάλω ψηλότερα άλλους που δεν άξιζαν. Με επανέφερες στην πραγματικότητα, άλλοτε με ήρεμο και άλλοτε με σκληρό τρόπο. Ένα «ευχαριστώ» είναι λίγο και το καλύτερο που μπορώ να σου εξασφαλίσω είναι το αμοιβαίο.
Είσαι άνθρωπος που μοιράζομαι στιγμές, απόψεις, προβληματισμούς, εντάσεις και λύσεις. Με έχεις ανεχτεί και σε έχω ανεχτεί όταν αδικήθηκες από άλλους και ξέσπασες. Έβγαλα εγωισμό εκεί που δεν έπρεπε και συνέχισες να είσαι εδώ. Βριστήκαμε για παρεξηγήσεις και κρατήσαμε αποστάσεις, αλλά γύρισες. Γύρισες γιατί κανείς δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι υπάρχει κάτι καλύτερο από΄μένα. Σε κάλυπτα. Είμαστε σαν αδέλφια που τσακώνονται, σμίγουν και πάντα θα βρίσκουν μέση λύση. Είχαμε μοιραστεί πολλά για να με εγκαταλείψεις. Έλειπες αδελφέ, έλειψες πολύ. Ήσουν πιστός και ήμουν πιστός.
Δε θα σε άφηνα, φίλε, μόνο σου. Έχουμε πολλά πράγματα να ζήσουμε. Πολλά τα σχέδια, πολλές οι αμφιβολίες και πολλές οι συζητήσεις. Τα αδέλφια δεν τα εγκαταλείπουμε. Τα έχουμε υπό την προστασία μας.
