Σαν τα φοτητικά χρόνια τίποτα! Έτσι λέει ο λαός και έτσι λέω και εγώ! Από την ημέρα που μπαίνουμε στην σχολή σκεφτόμαστε πότε θα βγούμε. Έλα όμως που όταν πλησιάζει αυτή η στιγμή, χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου. Υπάρχουν πράγματα που δε θα ξανακάνεις στη μετά-φοιτητική περιόδο, στην «κανονική» ζωή και θα κλαις με μαύρο δάκρυ που αντέγραψες σε εκείνο το μάθημα και πήρες πτυχίο. Εντάξει αυτό δε θα γίνει ποτέ αλλά λέμε τώρα!
Free pass(ο) to heaven
Εκπτώσεις, μειωμένα εισητήρια, μειωμένες τιμές για φαγητό, δωρεάν είσοδος σε πολλά μερή και γενικότερα μία παραπάνω κάρτα να γεμίζει το άδειο πορτοφόλι σου. Η ευτυχία πλαστικοποιημένη. Και στην παίρνουν έτσι βίαια από τη μία μέρα στην άλλη; Πόσα να αντέξει μία ψυχή;
Ιδιοτητα;
Κάποτε όταν σε ρωτούσαν «Ιδιότητα;» απαντούσες με καμάρι Φοιτητής. Όταν πάρεις το πτυχίο σου όμως τι απαντάς; Πτυχιούχος; Άνεργος; Απελπισμένος; Δε ξέρω δεν απαντώ; Μάλλον η τελευταία απάντηση σε χαρακτηρίζει όσο καμία άλλη.
Ειμαι ακομα παιδι
Όσο έχεις την δικαιολογία ότι διαβάζεις, για τους γονείς σου είσαι ακόμα παίδι. Ουσιαστικά η ενηλικίωση δεν γίνεται στα 18, όπως όλοι νομίζουμε, αλλά στα 22, 23, 24… όταν τέλος πάντων τελειώσεις τη σχολή. Μέχρι τότε μπορείς να το εκμεταλλευτείς στο έπακρον βλέποντας Bob Σφουγγαράκη ή κάνοντας τον Power Ranger. Αυτό θα πει σωστή επένδυση του χρόνου σου.
Σ-χ-ο-λ-η; What is this?
Θα σου λείψει να μη σου λείπει η σχολή. Να πηγαίνεις και να μην μπαίνεις στο μάθημα γιατί έχει τόσο ωραία μέρα για να κλειστείς στους 4 τοίχους. Και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, ξαφνικά να φτάνεις στο τέλος του εξαμήνου να μη ξέρεις ποιος το διδάσκει αυτό το μάθημα που δε ξέρεις καν πώς λέγεται. Όταν βρεις δουλειά όμως η παρουσία είναι υποχρεωτική.
Η #exetastiki
Υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από εκείνο της ικανοποίησης όταν βλέπεις στις εξετάσεις να σε ρωτούν το μόνο πράγμα που είχες διαβάσει; Εκτός όμως απ’ αυτό, θα σου λείψει η συνωμοσία. Να συνεννοήσε με τους φίλους τι θα διαβάσετε και τελικά να διαβάζετε λάθος ύλη. Να δίνετε σημείωσεις ο ένας στον άλλον που φυσικά δεν είναι δικές σας. Να έχετε 500 σελίδες ύλη και να ξεκινάς να διαβάσεις μία ημέρα πριν…από τη Wikipedia. Κάποτε θα σου λείψει αυτό που μισείς τώρα τόσο πολύ. Εντάξει, ναι! Το παραδέχομαι! Η μάνα σου με έβαλε να τα λέω αυτά για να περάσεις κανά μάθημα.
Το Βρικολακιασμα
Όλη μέρα μπορεί να κοιμόμαστε. Στο μετρό, στη σχολή, ακόμα και όρθιοι. Τα βράδια έχουμε τόση ενέργεια απ’ όλη την ημέρα που κοιμόμασταν που θα μπορούσαμε να ανέβουμε τον Όλυμπο τρέχοντας και φορώντας τακούνια (απευθύνομαι και σε αγόρια). Βγαίνεις έξω και αν δε φτάσεις στο σημείο να χρειαστείς γυαλιά ηλίου δε γυρνάς σπίτι. Βλέπεις σειρές μέχρι το πρωί. Και ολόκληρη τη season γιατί απλώς δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς να μάθεις ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. Μιλάς στο τηλέφωνο ώρες ατελείωτες χωρίς να λες τίποτα. Πώς γίνεται αυτό; Ούτε εσύ ξέρεις.
Όταν όμως θα δουλεύεις, εσύ και οι κότες θα κοιμάστε μαζί. Τουλάχιστον θα έχεις φρέσκα αυγουλάκια.
Ίσως η κάθε περίοδος της ζωής μας να έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Η φοιτητική ζωή όμως σίγουρα δεν έχει αρνητικά. Μήπως τελικά να καθυστερήσουμε λίγο ακόμα αυτό το πολυπόθητο πτυχίο;
