Ο James Charles είναι το πρώτο αγόρι που πρωταγωνιστεί σε εξωφύλλου της CoverGirl, μία είδηση που την τελευταία βδομάδα αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα θέματα για συζήτηση. Ο 17χρονος makeup artist και youtuber έγινε το νέο πρόσωπο της CoverGirl και πρωταγωνιστεί στην καινούργια καμπάνια των καλλυντικών και ειδών μακιγιάζ. Είναι η πρώτη φορά που επιλέγεται αγόρι και φυσικά η ανατρεπτική αυτή, ίσως θα λέγαμε, κίνηση αποτέλεσε την αφορμή για να δημιουργηθεί αντιπαράθεση απόψεων.
Λογικό μεν να επικρατήσει αυτή η κατάσταση, δεδομένου ότι κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται και αξιολογεί διαφορετικά καταστάσεις και γεγονότα. Η εταιρεία δήλωσε ότι κάθε CoverGirl είναι πρότυπο, το οποίο καταργεί τα όρια και επαναπροσδιορίζει την έννοια της ομορφιάς. Έτσι λοιπόν, ο James δεν αποτελεί εξαίρεση. Μάλιστα η δυναμική του στο μακιγιάζ θεωρείται πηγή έμπνευσης για άντρες, γυναίκες, αγόρια και κορίτσια που πιθανόν να φοβούνται να κάνουν το ίδιο.
Απ’τη μία λοιπόν υπάρχουν αυτοί που ενθουσιάστηκαν με αυτή την εξέλιξη, καθώς χαρακτηρίζεται ως μία κίνηση ικανή να σπάσει τα όρια των φύλων, των στερεοτύπων που καθορίζουν τι και πώς πρέπει να φέρεται ένας άνδρας ή μια γυναίκα από τη νεαρή κιόλας ηλικία. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει αυτό που θέλει να είναι, όχι να του επιβάλλεται μέσα από κοινωνικούς κανόνες.
Άλλοι βέβαια υποστηρίζουν ότι όλη αυτή η κατάσταση, η δημοσιότητα, η φήμη συνοδευόμενες από χρήμα ίσως αποπροσανατολίζουν έναν έφηβο, τονίζοντας ταυτόχρονα πως αυτή η διαμόρφωση της κοινωνίας δεν είναι ορθή. Επισημαίνοντας μάλιστα ότι προσπαθούν να μας κάνουν να αντικρίζουμε τα πάντα ως φυσιολογικά. Προκύπτουν λοιπόν ποικίλα ερωτήματα. Αρχικά τι είναι και τι δεν είναι φυσιολογικό; Ποιος το ορίζει και με βάση τι; Γιατί αυτό ορίζεται αποκλειστικά από εμάς. Μέχρι τώρα φυσιολογικό ήταν να φοράνε μόνο οι γυναίκες makeup και αυτό γιατί έτσι είχε επικρατήσει. Εάν όμως είχε επικρατήσει το αντίθετο, δηλαδή να φοράνε μόνο οι άνδρες, τώρα αφύσικο θα φάνταζε να βάφονται οι γυναίκες.
Ίσως λοιπόν τα κοινωνικά πρέπει να μην περιορίζουν τη σκέψη πως θα μπορούσαν κάποια πράγματα να ήταν διαφορετικά. Έστω και να μην ήταν, έστω και να υπάρχει απόλυτα σωστό ή λάθος, απόλυτα φυσιολογικό ή αφύσικο, η ευτυχία δεν γνωρίζει όρια, πρέπει και κανόνες. Η ευτυχία είναι μεγάλη λέξη, μα κυρίως μεγάλο συναίσθημα και ακόμα μεγαλύτερο κατόρθωμα όταν την βιώνεις. Αξιέπαινο είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς και αυτό που σε ικανοποιεί, παρά αυτό που πρέπει να σε ευχαριστεί επειδή έτσι έχει καθοριστεί.
Όπως είπε και ο Νίτσε, «πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι».
