Πριν αρκετά χρόνια θυμάμαι πως είχα δει μια εξαιρετικά όμορφη ταινία, συνδυασμός δράμα – ρομάντζο, πιθανότατα να την γνωρίζετε, είναι το «Moulin Rouge». H συγκεκριμένη ταινία ως musical, είχε ένα χαρακτηριστικό τραγούδι, στο τραγούδι αυτό υπάρχει ένας στίχος που αναφέρει «The greatest thing you΄ll ever learn, is to love and be loved in return». Ήμουν μικρή όταν άκουσα αυτό το τραγούδι, αλλά μπορούσα εύκολα να καταλάβω ότι αυτός ο στίχος περιείχε αυτό που οι άνθρωποι αναζητούσαν. Μέχρι σήμερα δεν έχω αλλάξει γνώμη, οι άνθρωποι γύρω μου διψούν και τολμώ να πω, πολλοί από αυτούς πασχίζουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν με τον ίδιο τρόπο. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι αυτό συμβαίνει σπάνια και το ακόμα σκληρότερο γεγονός είναι ότι η αγάπη είναι μακράν υπερεκτιμημένη. Μην προτρέχετε και μην σκέφτεστε ότι την χαρακτηρίζω ως κάτι κακό ή άχρηστο, απλά πιστεύω ότι ήρθε η εποχή που πρέπει να δούμε πέρα από αυτό το ρομαντικό ροζέ σύννεφο, καθώς η ζωή δεν είναι ταινία και κάποιος μπορεί να μας δώσει κάτι που είναι σημαντικότερο από αυτό που στερεοτυπικά ορίζεται ως αγάπη, αν υπάρχει ορισμός για αυτό.
Error 404: page not found. «Ωπα, υπάρχει κάτι πιο πάνω από την αγάπη;» είναι κάτι που μπορεί εύκολα να αναρωτηθεί κάποιος που μεγάλωσε υπό την πλύση εγκεφάλου του «ιδανικού έρωτα» της εποχής μας και της εποχής των γονιών μας. Όσο τα χρόνια περνάνε η αγάπη απομυθοποιείται. Το λέω αυτό, γιατί καλώς ή κακώς συνοδεύεται από το αίσθημα του έρωτα το οποίο είναι παροδικό. Η αγάπη βασικά είναι ο έρωτας σε συνδυασμό combo με το ενδιαφέρον και την ανιδιοτέλεια. Όταν ο έρωτας χαθεί μετά μένει ένα τυπικό «Θα είμαι εδώ για σένα αν με χρειαστείς» κάτι που λειτουργεί με χρονοδιακόπτη, ο οποίος μετά από κάποιο χρονικό διάστημα απενεργοποιείται. Και μετά; Τέλος φυσικά. Αυτή είναι η μη ιδανική και πλειοψηφικά έγκυρη κατάληξη της αγάπης.
Σκεπτόμενη, λοιπόν, αυτά κατέληξα στο υποκειμενικό, εννοείται, συμπέρασμα, ότι σημαντικότερο από το «θα είμαι κοντά σου όταν με θες» που σπάνια συμβαίνει είναι το «θα σε μάθω να ορθοστατείς μόνη/ος σου όταν δεν θα είμαι εδώ». Κυρίες και κύριοι, υποκλίνομαι σε όσους από εσάς το έχετε προσφέρει αυτό σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Μια λέξη είναι, «Έμπνευση». Μέσα από τις σχέσεις όλοι οι άνθρωποι αλλάζουν, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Το βέβαιο είναι ότι κάθε σχέση που κάνεις έχει έναν αντίκτυπο στον χαρακτήρα σου. Έχω δει ανθρώπους να μπαίνουν ανίδεοι σε μια σχέση και να βγαίνουν αγνώριστοι. Και δεν σας μιλώ για ερωτικά ζητήματα, σας μιλώ για θέματα ζωής, τον τρόπο με τον οποίον σκέφτονται, τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα προβλήματα τους.
Ορίστε, υπάρχει κάτι περισσότερο από την αγάπη και πολύ πιο σπάνιο που πρέπει να αναζητάτε στους άλλους. Το να προσφέρεις έμπνευση για ζωή σε κάποιον είναι το μεγαλύτερο δώρο! Οι συμβουλές, οι σκέψεις τα μη και τα να, όλα αυτά σε συνοδεύουν και μετά το τέλος της εκάστοτε σχέσης, σε βάζουν σε ένα δρομάκι από όπου συνεχίζεις μόνος μεν, αλλά σου λένε «you΄re on the right track». Το να γνωρίζεις κάποιον άνθρωπο που σε εμπνέει με έναν τέτοιο τρόπο σε αλλάζει ριζικά, προς το καλό, δεν θα σας κρύψω ότι το έχω βιώσει και ίσως για αυτό να επιμένω τόσο. Θαυμάζεις όσα κάνει ο άλλος και θες να μάθεις να τα κάνεις κι εσύ, ρωτάς πάντα την γνώμη του και ξέρεις ότι θα σου δώσει την καλύτερη συμβουλή, ακούς τις παρατηρήσεις του χωρίς να αντιδράς επιθετικά και με πείσμα, γιατί ξέρεις ότι γνωρίζει κάτι παραπάνω από εσένα. Αφήνεις τον άλλον να σε «χτίσει», χωρίς βέβαια να χάσεις τα δικά σου στοιχεία, γιατί καταλαβαίνεις ότι τόσο καιρό αλλάζεις μόνο προς το καλύτερο! Μετά είτε φύγει, είτε μείνει, ο άλλος σου έχει δώσει το πιο σημαντικό πράγμα.
Δυστυχώς αυτό όπως σας είπα δεν συμβαίνει συχνά, επίσης χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο ποιους ανθρώπους επιλέγουμε να αφήσουμε να μας επηρεάσουν τόσο βαθιά. Το βασικό είναι ότι μέσω αυτών βελτιωνόμαστε και ως γνωστόν η αυτοβελτίωση είναι must. Εύχομαι σε όλους να βρείτε κάποιον να σας εμπνέει να γίνεστε καλύτεροι μέρα με την μέρα και τότε θα καταλάβετε ότι ο ρομαντισμός και ο εξιδανικευμένος έρωτας είναι «μόδα» ξεπερασμένη.
