«Όποιος λέει ψέματα πέφτει μες τα αίματα» μου έμαθε η γιαγιά μου, αλλά δεν νομίζω να είναι αρκετά καλο κριτήριο για να καταλάβω έναν ψεύτη. Ούτε να περιμένω τη μύτη του να μεγαλώσει θα βοηθήσει. Πώς θα ξεχωρίσω, λοιπόν, όταν κάποιος ψέυδεται μπροστά στα μούτρα μου και πότε όταν μου προσφέρει την αλήθεια στο πιάτο;
#1 Αποφεύγει την οπτική επαφή – με τι θάρρος να σε κοιτάξει στα μάτια όταν σκέφτεται την καλύτερη εκδοχή του ψέματός του;
#2 Δείχνει αγχωμένος – ιδρώνει, κινεί νευρικά τα χέρια του ή κοκκινίζουν λόγω υψηλής κυκλοφορίας του αίματος. Απλοί τρόποι να ξεχωρίσεις τον ψευταρά.
#3 Αποφεύγει τις λεπτομέρειες – όταν το ζητήμενο στο καλό ψέμα είναι η ταχύτητα, οι λεπτομέρειες αποτελούν τροχοπέδη.
#4 Ή αναφέρει υπερβολικά πολλές λεπτομέρειες – πεπεισμένος να μασήσεις την ιστορία θα κάνει τα πάντα για να φανεί ρεαλιστική. Ακόμα και να σου αναφέρει τι χρώμα μάσκαρα φορούσε η τύπισσα.
#5 Πολλές αλλαγές στην ιστορία του – μια κλασική παγίδα, εύκολη στο εντοπισμό. Αν δε ζητήσεις να την επαναλάβει κιόλας, είναι καταδικασμένος.
#6 Οι απαντήσεις του είναι αμυντικές – ή και επιθετικές. Η ψυχραιμία του ισορροπεί σε ένα σχοινί και αυτό θα τον κάνει να συμπεριφέρεται εκτός εαυτού.
#7 Μιλάει γρήγορα ή πολύ α-ρ-γ-ά – Πάει σετάκι με το άγχος που αισθάνεται. Γρηγοράδα για να αποφύγει τις ερωτήσεις, αργοπορία για να κερδίσει χρόνο.
#8 Επαναλαμβάνει συνέχεια το ίδιο πράγμα – δεν το κάνει μόνο για να σε «ψήσει» ότι λέει την αλήθεια, αλλά και για να πείσει και τον εαυτό του.
