Δεν είναι δεδομένη και αυτό το καταλαβαίνουμε μόνο όταν την χάσουμε. Δεν είναι άλλη από την Υγεία μας.
Πιστεύουμε ότι επειδή την έχουμε, ότι επειδή τυχαίνει δίπλα μας, σε εμάς δεν θα τύχει ποτέ. Και όμως κανείς δεν μας το εγγυάται αυτό. Χτες έμαθα για μιας φίλης ότι η μητέρα της διαγνώστηκε με καρκίνο στο έντερο. Άλλο ένα θύμα αυτής της αρρώστιας. Ο μεγαλύτερος μου φόβος ήταν και θα είναι. Πως το αντιμετωπίζεις; Πως μπορείς να είσαι ψύχραιμος; Πως ενθαρρύνεις τον άνθρωπο σου να μην το βάλει κάτω; Δεν ξέρω αλήθεια. Ένας άνθρωπος είναι πολύ μικρός όταν έρχεται αντιμέτωπος με οποιαδήποτε μορφή ασθένειας. Γι΄αυτό σας λέω, εκτιμήσετε την τώρα που την έχετε. Να προσέχετε τον εαυτό σας, από το τι τρώτε, μέχρι το πως βιώνετε την κάθε δυσκολία, όλα μετράνε και όλα επηρεάζουν το κάθε τι πάνω μας.
Και ακόμα πιο σημαντικό; Πείτε στους γύρω σας πως νιώθετε για αυτούς. Στους φίλους σας, στους γονείς σας, στο σύντροφο σας, ακόμα και στο αφεντικό που σας έχει σπάσει τα νεύρα. Μιλήστε, μην κρατάτε τίποτα μέσα σας. Υπάρχει πάντα τρόπος να πεις αυτά που θες, με τρόπο πάντα. Δεν είναι εφικτό, αλλά προσπαθώ να το τηρώ όσο μπορώ στο να λέω αυτά που νιώθω και τα καλά και τα κακά. Τα καλά, γιατί θέλω οι δικοί μου να το ξέρουν κάθε στιγμή πως αισθάνομαι για αυτούς και τα κακά, γιατί δεν θέλω να με τρώνε τα γιατί. Γιατί δεν μίλησα όταν έπρεπε, γιατί τα κρατάω μέσα μου για εμένα αυτά που ήθελα να πω και δεν τα λέω. Πλέον, προσπαθώ απλά να τα λέω και κάποιες φορές «λούζομαι» τις συνέπειες.
Εκτιμήστε την όσο την έχετε, όχι μόνο την υγεία, τα πάντα που έχετε, πρέπει να εκτιμάμε το κάθε τι που μας έρχεται στη ζωή μας. Τώρα που μπαίνει το καλοκαίρι σιγά σιγά, αναθεωρήστε για μερικά πράγματα και δείτε το αλλιώς. Ποτέ δεν είναι αργά για αλλαγές.
Τα λέμε την επόμενη Δευτέρα!
