Στην ζωή μας επισημαίνουν διαρκώς την έννοια και κατ΄επέκταση την αξία της υπομονής. Μια λέξη που δεν είναι επιθυμητή σε όλους και το κατανοώ, φίλε αναγνώστη. Εμείς οι «overthinkers» και οι ονειροπόλοι ζούμε για τις ημέρες που θα πραγματοποιηθούν τα όνειρα μας, που θα δούμε να παίρνουν υπόσταση και ξαφνικά θα βιώνουμε την απόλυτη ευτυχία.Ίσως πάλι το νόημα της ευτυχίας να είναι και αυτό που νιώθουμε τώρα, αυτή η αναμονή, οι εμπειρίες, τα γέλια, το κλάμα μας.
Να έχεις στο νου σου αυτό: Όταν θα θέλεις να κλάψεις, να κλαις τόσο δυνατά, που έπειτα θα γελάς συνειδητοποιώντας την μικρή διάσταση των προβλημάτων σου. Σημασία έχει να ξεπερνάμε τα αρνητικά μας συναισθήματα, τονίζοντας συνέχεια στον εαυτό μας πως όλος ο κόσμος δεν περιτριγυρίζεται γύρω από εμάς. Όλοι βιώνουν καθημερινά προβλήματα που ίσως να μην τα καταλαβαίνεις εσύ, όπως και αυτοί εσένα.
Σε όποια φάση και εάν βρίσκεσαι τώρα, θυμήσου αυτή την παλιολέξη «υπομονή» και μόλις συνειδητοποιήσεις την αξία της, ίσως τότε να μην είναι τόσο παλιολέξη.Έχε πίστη, σκέψου τους τρόπους με τους οποίους θα υλοποιήσεις τους στόχους σου. Γράψε αυτά που σε κάνουν να χαμογελάς και ζήσε τα παραπάνω. Μερικές φορές δεν ζούμε, απλά επιβιώνουμε. Άσε το κινητό, σκάσε ένα χαμόγελο γεμάτο ειλικρίνεια στον διπλανό σου. Βοήθα τον κύριο που είδες το πρωί να κουβαλάει σακούλες από ψώνια. Δεν ξέρεις τι περνάει ο κάθε άνθρωπος που συναντάς. Να είσαι ευγενικός. Όταν δίνεις αγάπη είναι σίγουρο πως θα την λάβεις πίσω, διαφορετικά θα την νιώσεις από μόνος σου μέσα σου.
Η αγάπη βρίσκεται παντού, τη βλέπεις; Εάν δεν την δεις, τότε δωσ΄την εσύ απλόχερα. Μόλις αγαπήσεις τον εαυτό σου, θα αντιληφθείς την ομορφιά γύρω σου. Η ομορφιά υπάρχει, δεν δέχομαι ότι έχει χαθεί μαζί με την ελπίδα. Η υπομονή και η επιμονή θα αποτελούν πλέον το κλειδί για την επιτυχία σου. Βέβαια, θα υπάρξουν μέρες που το μόνο χρώμα που θα δέχεσαι θα είναι το μαύρο ούτε καν το γκρι και ξέρεις γιατί; Γιατί είσαι άνθρωπος και είναι κατανοητό να μην είσαι καλά κάποιες στιγμές.
Θα πετύχεις τους στόχους σου τότε που δεν θα εστιάζεις μόνο σε εσένα, τότε που θα βγεις από την ζώνη ασφαλείας σου. Τότε που θα πεις «Κάτσε ρε φίλε, εγώ τι μπορώ να κάνω για να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος;». Τότε όχι μόνο θα έχει γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος, αλλά θα έχεις καταφέρει να πετύχεις και τους στόχους σου. Γιατί τότε ο κόσμος σου δεν θα είσαι μόνο εσύ, αλλά και όλοι εκείνοι που σε έχουν ανάγκη.
Γράφει η Γιώτα Χριστοπούλου
