Η ποίηση, το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος, ήταν ανέκαθεν δύσκολο να οριστεί, γι’ αυτό και οι ορισμοί που έχουν δοθεί είναι πολλοί.
Σύμφωνα με το σημαντικό Αργεντινό συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους».
Με πρωτοβουλία της UNESCO το 1999, η 21η Μαρτίου ορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Η επιλογή της ημέρας, ταυτίζεται με την Εαρινή Ισημερία. Είναι η στιγμή κατά την οποία ισορροπεί το φως με το σκοτάδι, η ζωή με το θάνατο, η γέννηση με τη φθορά.
«Δεν θα βρεις την ποίηση πουθενά αν δεν κουβαλάς κάποια μαζί σου» – Ζουμπέρ Τζόζεφ
«Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί» – Sigmund Freud
«Ας δούμε τον κόσμο μ΄άλλα μάτια, ας τον δούμε και με τα μάτια της ποίησης, αφού, κατά λάθος, ο κόσμος είναι μια ποίηση» – Τάσος Λειβαδίτης
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο να διαβάσει κανείς ποίηση. Χρειάζεται αρκετή προσοχή για να καταλάβουμε τα νοήματα. Χρειάζεται απόλυτη ησυχία και αρκετές φορές διαβάσματος για την κατανόηση. Βέβαια, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, καθώς την ποίηση την αισθανόμαστε και ο καθένας μέσω αυτής αντιλαμβάνεται άλλα νοήματα. Διαβάζοντας ένα ποίημα ονειρευόμαστε, ταξιδεύουμε με τη φαντασία μας, αλλά ταυτόχρονα σκεφτόμαστε μεγάλες αλήθειες της ζωής.
Ας δούμε κάποιες ποιητικές συλλογές που σίγουρα αξίζει να διαβάσουμε, αν δεν το έχουμε ήδη κάνει:
ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
«Θα πενθώ πάντα- μ΄ακούς; – για σένα, μόνος, στον Παράδεισο»
ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ, ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
«Σ΄εκείνους που μέσα σε θυελλώδεις νύχτες εξεγέρσεων ψάχνουν για ένα φεγγάρι παιδικό,
στους καθρέφτες που κοιταχτήκαμε, στις θάλασσες που δεν θα ταξιδέψουμε,
στα μονοπάτια που περπατήσαμε ερωτευμένοι κι ίσως να μην ξαναγυρίσαμε από τότε,
στην Οδύσσεια που ζει ο ποιητής γράφοντας το πιο μικρό ποίημα
στη φευγαλέα στιγμή που έζησε ένας άνθρωπος ζώντας μια ολόκληρη ζωή»
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
«Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
Μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου.»
