Χάθηκε, πληροφορίες εντός μας, ευελπιστώ. Δεν είμαι πυρομανής, αλλά ανέκαθεν μου άρεσε να ανάβω σπίρτα και λίγο πριν η φλόγα φτάσει στα δάχτυλα μου, να τα σβήνω. Ενα κουτί με εκατό σπίρτα είναι σαν αναπαράσταση εκατό πραγμάτων in real life. Πολλά καίγονται και σβήνουν σε χρόνο dt. Ένα από αυτό τα πολλά είναι ο ενθουσιασμός, όσο κρατάει ένα σπίρτο είναι η διάρκεια ζωής του.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί μπερδεύουν τον ενθουσιασμό με το πάθος και αυτό είναι ξεκάθαρα ένα τεράστιο λάθος. Έχω βρεθεί ξανά και ξανά στις πιο άβολες καταστάσεις εξαιτίας του ενθουσιασμού μου, οι οποίες πάντα κατέληγαν με ένα ειρωνικό και δυστυχώς γνώριμο «Μα δεν το ήθελα αυτό στην αρχή;». H εσωτερική μου φωνή γνωστή, η οποία τέτοιες στιγμές χαίρεται που δεν έχει φωνητικές χορδές, γιατί θα τις είχε σπάσει. «Όχι! Δεν το ήθελες, απλά με αγνοούσες!», φωνάζει επανειλλημένα. Πρέπει όμως να κάνουμε ένα ξακάθαρισμα, ο ενθουσιώδης άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα επιπόλαιος. Εντάξει, τι να γίνει, σε εμένα έτυχε! Ο ενθουσιώδης άνθρωπος που είναι παράλληλα και ορθολογιστής, ως δια μαγείας είναι η χαρά της ζωής, τραβάει τους ανθρώπους, όπως η λάμπα πυρακτώσεως τα έντομα. Πότε δεν τρώει τα μούτρα του.
Δυστυχώς, δηλώνω πως εγώ και αρκετοί άνθρωποι που γνωρίζω, ανήκουμε στην άλλη κατηγορία. Ας κάνουμε μια σύνοψη της κατηγορίας που εννοώ: «Ενθουσιασμός – Λογική + Επιπολαιότητα = Λάθος επιλογή«. Κατάφερα πρώτη φορά να με περιγράψω πλήρως σε λιγότερο από μια σειρά! Πώς σας φαίνεται; Εαν ταυτίζεστε σας στέλνω μια αγκαλιά, γιατί ειλικρινά είναι πολύ δύσκολο. Αυτό που συμβαίνει μπερδεύοντας τον ενθουσιασμό με το πάθος είναι ότι η ζωή σου δεν έχει καμία σχέση με την ζωή που ονειρευόσουν. Δεν λέω ότι στους άλλους πάνε όλα υπέροχα, αλλά τέτοια απόκλιση είναι υπερβολική. Ξεκινάς να κάνεις πράγματα (τώρα σας μιλάω για το οτιδήποτε, από το πιο ασήμαντο ως και το πιο σημαντικό) με τεράστια όρεξη και κέφι, κινούμενος με απίστευτη ταχύτητα και εκεί που νομίζεις γενικά ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο με τις επιλογές σου, συνειδητοποιείς με τρόμο ότι έμεινες από καύσιμα. Α! Και ότι είσαι σε λάθος δρόμο.
Όχι ότι έγινε κάτι και σου άλλαξε άποψη, απλά στα μισά του δρόμου κατάλαβες ότι αυτό που επέλεξες δεν το θες. Ξενέρωσες. Ούτε βαρέθηκες, ούτε κουράστηκες, ούτε τίποτα! Αυτή είναι η λέξη κλειδί. Και μετά περνάς ώρες και αναρωτιέσαι «Μα καλά, τι σκεφτόμουν;». Δεν σκεφτόσουν, αυτό είναι το θέμα. Όταν ο ενθουσιασμός εκθρονίζει την λογική γίνονται όλα σαλάτα. Κάν’το μια, καν΄το δύο, κάν΄το τρεις, έχεις ξενερώσει με όλες τις επιλογές σου και ξυπνάς ένα πρωί αναρωτώμενος τι κάνεις με τη ζωή σου.
Μια συμβουλή και για μένα και για σένα και όλους τους συμπάσχοντες, ξεχωρίστε το πάθος, αν δεν το ξεχωρίζετε δεν το έχετε βρει. Εννοώ πάθος για το οτιδήποτε, κάτι που να θες πολύ να ακολουθήσεις. Το πάθος αφήνει μια διαφορετική αίσθηση, δεν σου αφήνει περιθώρια να κοιτάξεις για άλλους δρόμους. Στον ενθουσιασμό υπάρχουν πάντα συναισθηματικά ups and downs, περνάς φάσεις που λες «Ναι, εννοείται πως αυτό θέλω…» και μια εβδομάδα μετά έρχεται το «αλλά», ενώ τρεις εβδομάδες μετά έρχεται το «τελικά».
Όταν έχεις πάθος για κάτι δεν σε νοιάζει τίποτα, πας ευθεία. Δεν κοιτάς τις πιθανότητες και κακά τα ψέματα μόνο έτσι προχωράς στην ζωή, με αφοσίωση. Εν ολίγοις, ο ενθουσιασμός δεν σε βοηθάει να κάνεις focus. Μπορεί να σε ενθουσιάζουν χιλιάδες πράγματα ταυτόχρονα, αυτά για τα οποία ένας άνθρωπος είναι παθιασμένος μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Δεν θέλει κόπο, ειλικρινά θέλει τρόπο και πότε δεν είναι αργά για να βρεις αυτά που σε ολοκληρώνουν, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται.
Κι ας μην γουστάρεις την δουλειά σου, την σχολή που διάλεξες, ακόμα και την σχέση που έχεις σήμερα. Επιλογές είναι αυτές, που λέμε όλοι, κάτι που σημαίνει ότι τα πάντα είναι αντιμετωπίσιμα και τίποτα μη αναστρέψιμο, αρκεί να μετριάσεις τον ενθουσιασμό για πράγματα με τα οποία δεν έχεις εξοικειωθεί, ώστε να είσαι σίγουρος ότι τα θες!
P.S. Εδώ στου δρόμου τα μισά, έφτασε η ώρα να το πω, άλλα είναι εκείνα που αγαπώ, γι΄αλλού γι΄αλλού ξεκίνησα.
